نسبش مخفى مانده است يا متعلق به يكى از نوادگان جعفر بن امام هادى (ع) باشد كه برخى از آنان، در موصل و بغداد، سكونت داشته‌اند.[1358] شايد نيز وى، على بن محمد بن امام هادى (ع) باشد كه نسب بسيارى از سادات آل بعاج، مقيم در عراق و خوزستان، به او منتهى مى‌شود.[1359]

392. مزار امامزاده فاطمه، دختر امام حسين (ع)

اين زيارتگاه، نزديك قبر عمرو بن حمق خزاعى، در قبرستان خاندان «نقيب» قرار دارد. بناى آن، شامل اتاق كوچكى است با گنبد شلجمى كه از بيرون به رنگ سبز، رنگ‌آميزى شده است.

فاطمه، دختر گرامى امام حسين (ع)، مادرش ام‌اسحاق بنت طلحة بن عبيدالله تميمى، بوده است.[1360] روايت شده است كه حسن مثنى، فرزند امام حسن مجتبى (ع)، از عمويش امام حسين (ع) يكى از دو دختر ايشان (فاطمه و سكينه) را خواستگارى كرد. امام حسين (ع) دختر خود، فاطمه را به علت شباهتى كه با حضرت فاطمه زهرا (عليها السلام) داشت، براى او انتخاب كرد. گويند پس از وفات حسن مثنى، فاطمه بر قبرش خيمه‌اى زد و در آن، شب‌ها را به قيام و روزها را به روزه مى‌گذارند.[1361] او در سال 117 ه. ق، در مدينه منوره درگذشت.[1362]

گفتنى است افزون‌بر موصل، زيارتگاه‌هاى ديگرى نيز به فاطمه، دختر امام حسين (ع)، منسوب است؛ از جمله در قبرستان باب‌الصغير دمشق و روستاى بنى‌نعيم، از توابع شهر الخليل در فلسطين. اما با توجه به وفات ايشان در مدينه منوره، هيچ‌يك از اين زيارتگاه‌ها، از اعتبار تاريخى، برخوردار نيست.

[1358] . دليل العتبات والمراقد فى العراق، ص 198.

[1359] . مراقد المعارف، ج 2، ص 262.

[1360] . الارشاد فى معرفة حجج الله على العباد، ج 2، ص 135.

[1361] . همان، صص 25 و 26.

[1362] . تذكرة الخواص، صص 251 و 252.