186. زيارتگاه عُزير پيامبر (ع)

اين زيارتگاه، در مركز شهر اربيل قرار دارد و به حضرت عُزير (ع)، از پيامبران بنى‌اسرائيل، منسوب مى‌باشد. گفتنى است زيارتگاه‌هاى ديگرى نيز به اين پيامبر، منسوب است كه از جمله، زيارتگاه ديگرى در خاك عراق، در ناحيه «عُزير»، در فاصله حدود هفتاد كيلومترى از شهر عماره (مركز استان ميسان)، قرار دارد.

187. زيارتگاه سلطان مظفرالدين كُوكُبُرى‌

اين زيارتگاه در مركز شهر اربيل، در فاصله حدود 200 مترى از قلعه اين شهر، قرار دارد و به امير مظفرالدين كُوكُبُرى، حاكم مشهور اربل (اربيل)، در اواخر سده ششم و اوايل سده هفتم هجرى، منسوب است.

كوكبرى، به گفته ابن خلكان، نامى تركى و معناى آن، «گرگ آبى» است.[6] كنيه امير مظفرالدين، ابوسعيد و ملقب به ملك المعظم است. او در سال 549 ه. ق، در قلعه موصل، به دنيا آمد.[7] پدرش امير زين‌الدين على، معروف به كوچك، فرزند بُكتِكين ابن محمد، اصالتاً تركمن و حاكم بخش‌هايى از منطقه جزيره در شمال عراق (از جمله شهرهاى تكريت، اربل، شهرزور، عقر الحميديه (عقره امروزى)، سنجار و حران)، در نيمه قرن ششم هجرى بود. او در سال 563 ه. ق، (سال پايانى عمر خود) همه مناطق تحت حاكميت خود را در اختيار فرزندان قطب‌الدين مودود بن زنگى، حاكم آل‌زنگى موصل، قرار داد و تنها، حكومت شهر اربل را براى خود باقى گذاشت. سپس در پايان همان سال، در اين شهر از دنيا رفت.[8]

امير مظفرالدين پس از مرگ پدر، در چهارده سالگى، حكومت اربل را در دست گرفت. اما اتابك مجاهدالدين قايماز، بر وى خشم گرفت و پس از نامه‌نگارى با خليفه‌

[6] . وفيات الاعيان، ج 4، ص 121.

[7] . همان، ص 120.

[8] . همان، صص 113 و 114.