نتوانست به مدينه، هجرت كند؛ تا اينكه در سريه عبيدة بن حارث، يعنى نخستين سريه‌اى كه در سال‌هاى نخست هجرت در مدينه، عليه مشركان مكه انجام شد، در كاروان مكه حضور يافت و در آنجا، به لشكر اسلام پيوست و پس از آن، به مدينه رفت.[878]

مقداد در تمام غزوات پيامبر (ص)، از جمله در غزوه بدر، به عنوان تنها سواره مسلمانان، حضور داشت.[879] او به هنگام اظهار ناتوانى برخى از اصحاب براى مقابله با قريش، با شور و حماسه، آمادگى خود را براى دفاع از رسول خدا (ص)، اعلام كرد و ايشان را خشنود نمود[880] و آن حضرت، وى را يكى از چهارده يار برگزيده خود، دانست.[881] پيامبر (ص) براى از بين بردن ارزش‌هاى جاهليت در ازدواج، «ضباعه»، دختر زبير بن عبدالمطلب (عموزاده خود) را با وجود شرافت نسبى، به همسرى وى درآورد.[882]

مقداد از جمله افراد معدودى است كه پس از واقعه سقيفه، بر بيعت روز غدير، ثابت قدم ماند و به خلافت ابوبكر، اعتراض كرد و ذره‌اى ترديد، به خود راه نداد و تا آخر عمر، آماده جانفشانى در راه حق بود. او كنار سلمان و ابوذر، جزو پيشگامان تشيع، شمرده مى‌شود[883] و به روايتى، پيامبر اكرم (ص)، به محبت آنان، دستور داده است.[884]

مقداد در فتوحات پس از رسول خدا (ص)، از جمله در نبرد قادسيه، در زمان خلافت عمر بن خطاب نيز حضور داشت‌[885] و در سال 33 ه. ق، در دوره خلافت عثمان، در فتح مصر شركت كرد. او سرانجام در هفتاد سالگى، در منطقه «جرف» (از توابع مدينه) وفات كرد و در مدينه‌

[878] . الاستيعاب، ج 4، ص 1480؛ إمتاع‌الأسماع، ج 1، ص 72.

[879] . دلائل‌النبوة، ج 3، ص 38.

[880] . البدء و التاريخ، ج 4، ص 188.

[881] . الاستيعاب، ج 4، ص 1480؛ الاصابة، ج 6، ص 160.

[882] . الطبقات الكبرى، ج 3، ص 120؛ الاصابة، ج 6، ص 160.

[883] . الإختصاص، ص 10؛ إختيار معرفة الرجال، ص 8.

[884] . الاستيعاب، ج 4، ص 1482؛ الاصابة، ج 6، ص 161.

[885] . تاريخ اليعقوبى، ج 2، ص 148.