از اين خانواده، مى‌توان به «سيد على بن موسى بن شاه قلى (عبدالامير) بن مرتضى بن على بن حسن بن محمود بن سليمان بن احمد بن على بن داوود بن محمود بن على بن خليل بن ابراهيم سمين»، «سيد حسين بن قلندر بن على بن برهان بن موسى بن شاه قلى» و «سيد اسماعيل بن هادى بن حسن بن ابراهيم بن محمد بن محمود بن داوود بن سليمان بن احمد بن محمد بن داوود بن ابراهيم بن على بن خليل بن ابراهيم سمين»، اشاره كرد.[839]

از جمله اين تبارنامه، سيد ابوطالب فخرالدين محمود موسوى، فرزند سيد مهدى بن ابى‌عبدالله بن ابى القاسم (معروف به ميرزا) بن كاظم بن محمدحسين بن امير سيد محسن بن امير سيد سليم بن امير برهان‌الدين على شاهى بن سيد حسن بن سيد عبدالله بن على بن سليمان بن احمد بن محمد ابن داوود بن ابراهيم بن على بن خليل است كه از سادات بزرگوار رشت و مردى پرهيبت، باوقار و پرهيزكار و آثار عبادت و بزرگوارى، در چهره‌اش نمايان بود. وى، گذشته، از ائمه جماعات رشت بود و در سال 1388 ه. ق، به عتبات عاليات سفر كرد و فرزند علامه حرزالدين، او را ملاقات نمود.[840]

اشياء تاريخى آستانه و نحوه توليت آن‌

از گذشته تاكنون، اداره بقعه امامزاده ابراهيم سمين، به دست نوادگان وى بوده و آخرين شخصى كه كليددار اين آستانه بوده، سيد على بن احمد بن حسين بن على بن اسماعيل بن هادى بن حسن بن ابراهيم بن محمد بن محمود بن داوود بن سليمان بن احمد بن محمد بن داوود بن ابراهيم بن على بن خليل بن ابراهيم سمين، نام داشت كه در سال 1389 ه. ق، از دنيا رفت. سپس فرزندانش، از جمله، سيد احمد ابن ابراهيم بن على، كليدار، بقعه بوده است.[841]

[839] . المشاهد المشرفه، ج 1، ص 66.

[840] . مراقد المعارف، ج 1، صص 48 و 49.

[841] . المشاهد المشرفه، ج 1، ص 66؛ مراقد المعارف، ج 1، صص 48 و 49.