كويت، بناى آن را بازسازى كرده است.[799] متأسفانه درباره شخصيت مدفون در آن، اطلاعى حاصل نشد.

281. مقبره سليمان بن على عباسى‌

اين زيارتگاه، در روستاى «كوت الزين»، در جنوب بصره قرار دارد و نزد عوام، به «ابوالحسنين» يا «مير عبدالله» شناخته مى‌شود.[800]

سليمان بن على بن عبدالله بن عباس، مكنا به «ابوايوب»، از نخستين امراى عباسى در زمان تأسيس خلافت عباسى است. پدر وى، على بن عبدالله بن عباس، كوچك‌ترين فرزند عبدالله بن عباس، از اصحاب امام على (ع) بود كه در شب شهادت امام على (ع) در سال 40 ه. ق، به دنيا آمد و براى همين، على ناميده شد.

على بن عبدالله بن عباس در هر شبانه‌روز، هزار ركعت نماز مى‌خواند و گفته شده است هزار بار سجده مى‌كرد. از اين‌رو به «سجاد»، ملقب بود. او در منطقه شراة از توابع بلقاء (واقع در اردن امروزى)، اقامت نمود. سپس به دمشق آمد و در اين شهر، خانه‌اى داشت؛ تا اينكه در سال 117 يا 118 ه. ق، در شام، درگذشت.[801]

فرزند وى، سليمان بن على، مورد احترام دو برادر خود، سفاح و منصور، نخستين خلفاى عباسى بود. او از سوى منصور، ولايت مناطق بصره، اهواز، بحرين و عمان را عهده‌دار شد. گويند غلامان زيادى را آزاد كرد؛ از جمله در هر شب عرفه، صد نفر را آزاد مى‌كرد. او در سال 142 ه. ق، در سن 63 سالگى، درگذشت.[802] گفتنى است كه على بن ابى‌بكر هروى، از وجود قبر سليمان بن على عباسى، كنار پدرش، على بن عبدالله بن عباس و همسرش، ام‌الحسن بنت جعفر بن حسن مثنّى، در قبرستان باب‌الصغير دمشق، خبر داده است.[803]

[799] . موسوعة تاريخ البصرة، ج 1، ص 354.

[800] . همان، ص 352.

[801] . ر. ك: انساب الاشراف، ج 3، ص 78؛ تاريخ مدينة دمشق، ج 43، صص 37 و 41.

[802] . انساب الاشراف، ج 3، صص 98 و 103.

[803] . الاشارات الى معرفة الزيارات، ص 13.