سنيان به كرخ و تاراج دكان‌هاى اماميه و هجوم به خانه شيخ و سوزاندن كتابخانه وى، شيخ طوسى از بغداد به نجف رفت و با ورود وى به اين شهر، حوزه علميه شيعه در اين شهر، رونق گرفت. بنابراين بايد شيخ طوسى را مؤسس حوزه علميه نجف به شمار آورد. او سرانجام در 22 محرم 460 ه. ق، درگذشت و در خانه مسكونى‌اش، در صدمترى حرم مطهر امام على (ع) به خاك سپرده شد.[153] برخى از آثار مهم وى، عبارت است از: التبيان فى تفسير القرآن (از تفاسير مهم استدلالى شيعه)، الاستبصار فيما اختلف من الاخبار (از اصول اربعه شيعه)، تهذيب الاحكام (از اصول اربعه شيعه)، رجال و الغيبة.[154]

مرقد شيخ طوسى در بيست مترى شمال آستان مقدس علوى، ابتداى خيابان «طوسى»، در مسجدى كه به نام وى ناميده شده، واقع است و داراى گنبد كاشى‌كارى جديد است.

...

24. مقبره شيخ عبدالحسين امينى‌

علامه شيخ عبدالحسين امينى نجفى تبريزى، معروف به «علامه امينى»، صاحب الغدير، فرزند حجت‌الاسلام حاج ميرزا احمد امينى، از علماى حامى تشيع در قرن اخير، در سال 1320 ه. ق، در تبريز متولد شد. پس از گذراندن تحصيلات مقدماتى و سطوح عالى، به نجف رفت و در محضر علماى آنجا، مانند آقايان نائينى، عراقى، سيد ابوالحسن اصفهانى، حائرى يزدى و كمپانى به درجه عالى اجتهاد رسيد.

ايشان به كشورهاى هند، پاكستان و سوريه مسافرت كرد و كتابخانه‌هاى مهم آنجا را ديد و كتاب الغدير را در يازده جلد در اثبات ولايت اميرمؤمنان (ع) نوشت. از ديگر آثار وى، مى‌توان از «شهداء الفضيله» و «تعليقه بر كامل الزيارات ابن قولويه قمى» نام برد. علامه امينى چند سال براى معالجه، در تهران اقامت كرد؛ تا اينكه در سال 1390 ه. ق،

[153] . نجف كانون تشيع، ص 172.

[154] .« تشيع بغداد از نيمه قرن چهارم تا نيمه قرن پنجم هجرى قمرى»، تشيع در عراق در قرون نخستين، ص 247.