به هرحال، در منابع تاريخى، درباره محل وفات و دفن ايشان، اطلاعى در دست نيست و نظر صاحب تاريخ سامرا تنها حدس و گمان است و درباره انتساب مزار شيخ رياح به اين شخص نمى‌توان با قاطعيت سخن گفت.

182. مقبره غريب بن مقن (سيد غريب)

حدود هفتاد كيلومترى شمال بغداد، در غرب راه‌آهن بغداد به سامرا و قبل از ايستگاه بلد، مزارى وجود دارد كه نزد اهالى، به نام مزار «سيد غريب»، شناخته مى‌شود.

درباره نام و نسب شخص مدفون در اين مزار، آگاهى دقيقى وجود ندارد. اما برخى از پژوهشگران، معتقدند كه مدفون در اين مزار، غريب بن محمد بن مقن، از رجال سياسى و امراى شيعه مذهب عراق، در اوايل قرن پنجم هجرى است كه در منابع از وى، بيشتر با نام «غريب بن مقن»، ياد شده است. كنيه وى، ابوسنان و لقبش، سيف‌الدوله بود و در سال 425 ه. ق، در سن هفتاد سالگى در كرخ سامرا، درگذشت.[1780] غريب بن مقن، در سال 411 ه. ق، به همراهى نورالدوله دبيس بن على ابن مزيد اسدى، در ناحيه كرخ سامرا، به جنگ با معتمدالدوله قرواش بن مقلّد عقيلى (از امراى خاندان بنى‌عقيل در موصل) پرداختند و او را شكست دادند.[1781]

183. مقبره محمد ابوالحسن‌

نزديك ويرانه‌هاى شهر عكبرا، در ناحيه دجيل، گنبدى معروف به محمد ابوالحسن وجود دارد كه صاحب تاريخ سامرا، صاحب آن را ابوالحسن احمد بن على كاتب (متوفاى 405 ه. ق) دانسته است. اما به اعتقاد دكتر مصطفى جواد، اين گنبد، مدفن ابوالحسن على جوسقى، از مشايخ صوفيه، در قرن ششم هجرى است.[1782]

[1780] . الكامل فى التاريخ، ج 9، ص 438.

[1781] . همان، صص 321 و 322.

[1782] . تاريخ مدينة سامراء، ج 3، صص 136 و 137.