زندانى بوديم كه حضرت عسكرى (ع) با برادرش جعفر، در آنجا زندانى شدند و اين، باعث كاهش اندوه ما شد. من صورت امام را بوسيدم .... مردى به همراه ما، در زندان بود كه ادعا مى‌كرد، علوى است.

امام عسكرى (ع) به ما فرمود: «اگر ميان شما بيگانه نبود، مى‌گفتم كه خداوند چه موقع آزادتان مى‌كند». در آن لحظه، امام به فردى، اشاره كرد و او رفت. آن‌گاه فرمود: «اين مرد، از شما نيست. از او بپرهيزيد؛ زيرا در لباسش، نوشته‌اى مخفى كرده كه در آن، مطالبى را كه شما عليه خليفه گفته‌ايد، ثبت كرده است».

ابوهاشم در ادامه مى‌گويد: «يكى از حاضران، تا سخن امام را شنيد، برخاست و لباس آن مرد را بازرسى كرد و نوشته مزبور را يافت».[1677]

تاريخچه شهر سامرا

شهر سامرا در ساحل سمت راست (شرقى) رود دجله و در فاصله حدود 120 كيلومترى شمال بغداد، واقع است. گويا در محل اين شهر، در دوره پيش از اسلام، روستاى كوچكى وجود داشته است. هرزفلد، باستان‌شناس آلمانى، در محل اين شهر، ظروف سفالى، از هزاره ششم قبل از ميلاد، يافته است كه نشان‌دهنده قدمت منطقه است.

درباره ريشه تاريخى نام سامرا، گفته‌اند كه اين واژه، در اصل يك نام آرامى است كه همانند ساير نام‌هاى آرامى، نظير كربلا، عكبرا و حَرَورا، با الف مقصوره (بدون همزه) نگاشته مى‌شود. به عقيده هرزفلد، اين كلمه، تحريف نام آشورى اين منطقه، يعنى «سرمارتا» است كه در كتيبه‌هاى دوره آشورى، ذكر شده است.[1678]

بر اساس برخى اقوال عاميانه رايج در دوره اسلامى، بنيان سامرا به سام، فرزند حضرت نوح (ع)، نسبت داده شده است.[1679] پس از تأسيس شهر اسلامى سامرا در دوره‌

[1677] . الخرائج والجرائح، ج 2، ص 682.

[1678] . الموسوعة التاريخية الاسلامية الشيعية، ج 13، صص 145 و 146.

[1679] . معجم البلدان، ج 3، ص 174.