امام موسى كاظم (ع) در مقابر قريش، سخن نگفته‌اند. درباره مدفن فرزندان ديگر امام كاظم (ع)، يعنى اسماعيل، احمد، جعفر و عباس كه اسامى آنان به عنوان مدفون دوم در زيارتگاه فرزندان امام كاظم (ع) در صحن آستان كاظمين (عليهما السلام) ذكر شده است، مدرك معتبرى وجود ندارد. بلكه اقوال مشهورتر ديگرى، درباره مدفن آنها وجود دارد كه پذيرش دفن آنها را در كاظمين، دشوار مى‌كند؛ براى مثال، اسماعيل بن موسى (ع) كه فقيه و محدث جليل‌القدرى نيز بوده و شيخ طوسى و نجاشى، تأليفاتى را براى او برشمرده‌اند، در مصر سكونت داشت و فرزندانش نيز در همان‌جا بودند.[850] بنابراين او به احتمال زياد در همان‌جا، از دنيا رفته است.

به هر حال، آل‌ياسين از شيخ فاضل الكليدار، متولى آستان كاظمين (عليهما السلام)، نقل كرده است كه او تأكيد مى‌كرد كه اين زيارتگاه، هيچ ارتباطى با فرزندان امام كاظم (ع) ندارد؛ زيرا در جريان تخريب بناى آن، دو سنگ قبر، روى اين قبور پيدا شد كه نام و نسبِ دفن شدگان، نشان مى‌داد كه آنان، دو شخصيت ايرانى از دوره متأخرند.[851]

درباره تاريخ بناى اوليه اين زيارتگاه، اطلاعى در دست نيست. اما مى‌دانيم كه سليم پاشا، از رجال دوره عثمانى، بناى آن را كه خراب شده بود، در زمان سلطان عبدالمجيد عثمانى، در سال 1269 ه. ق، بازسازى كرد و عبدالباقى عمرى و شيخ جابر كاظمى نيز اشعارى بدين مناسبت سرودند.[852] ساختمان زيارتگاه، شامل بنايى مستطيل شكل و داراى دو گنبد كوچك بود كه نماهاى بيرونى و دو گنبد بنا، كاشى‌كارى شده بود. سپس به مرور زمان دوباره رو به خرابى رفت؛ تا اينكه در آغاز ماه ربيع‌الاول سال 1371 ه. ق، به بهانه ثابت نشدن انتساب آن به فرزندان امام كاظم (ع)، ويران گرديد و آثار آن، كامل از ميان رفت.[853]

[850] . الفهرست، ص 10؛ رجال النجاشى، ص 26.

[851] . تاريخ المشهد الكاظمى، ص 208.

[852] . همان، صص 99، 100 و 206.

[853] . همان، ص 207.