مروان حمار، قيام كرد و بر مناطق جبل، غلبه يافت. سرانجام به دست ابومسلم خراسانى گرفتار شد و در هرات محبوس گشت و همچنان در زندان بود تا اينكه در سال 183 ه. ق‌[746] وفات يافت.[747]

گويا اين نقل قول را كه ابن‌عنبه نسابه بيان داشته،[748] درباره عبدالله بن معاوية بن عبدالله بن جعفر طيار است و اسماعيل نيز ابتدا در كوفه، همراه وى بوده و شايد در مكان كنونى، به شهادت رسيده است. به هر حال به نظر مى‌رسد كه انتساب مكان كنونى به اسماعيل و ام‌كلثوم، فرزندان عبدالله بن جعفر طيار، خالى از لطف نيست؛ هرچند دليل قطعى بر دفن آنها در اين مكان، يافت نمى‌شود. ضمن اينكه برخلاف شهرت محلى، اين دو، از فرزندان حضرت زينب كبرى نيستند.

108. مزار امامزاده احمد بن موسى (ع)

اين زيارتگاه در حدود 24 كيلومترى از تقاطع خيابان جمهورى و خيابان محيط، در شرق كربلا، در جاده كربلا به بابل، قرار دارد كه مى‌توان از طريق يك جاده خاكى، به آن رسيد. ساختمان بقعه، به شكل مربع و به ابعاد تقريبى 5* 5 متر است و داراى ايوانى در سمت جنوب و گنبدى مخروطى شكل، به ارتفاع نزديك به سه متر است كه با رنگ سبز، نقاشى شده است. ورودى بنا، يك متر از كف صحن ارتفاع دارد و با دو پلكان، به ايوان آن متصل مى‌شود. اتاق مرقد، حدود بيست مترمربع مساحت دارد و وسط آن، قبرى به چشم مى‌خورد كه ضريح آهنى سبزرنگى نيز روى آن، نصب شده است.[749]

درباره شخص مدفون در بقعه، اطلاع دقيقى در دست نيست و ميان اهالى منطقه، به فرزند امام موسى كاظم (ع) شهرت دارد كه درستى آن، مورد ترديد است. بسيارى از منابع،

[746] . گويا سال 138 ه. ق، صحيح مى‌باشد.

[747] . الدر المنثور فى انساب المعارف والصدور، ص 42.

[748] . عمدة الطالب، ص 40.

[749] . معجم المراقد والمزارات في العراق، ص 54.