به عمان، گريخته و در دير خابور، نزديك مسقط، درگذشته و همانجا دفن شده است و مزارى نيز در آنجا دارد.[560]

ابوسعيده موسوى معتقد است كه بعد از حوادث خونين كربلا، محمد حائرى به واسط فرار كرد و در آنجا، از دنيا رفت. برخى نيز گفته‌اند ضربه‌اى به كمرش وارد آمد كه به وفاتش منجر شد و نزد دايى خود در خابور كه در يك فرسخى شهر «حى» در «كوت» عراق بود، درگذشت و داراى زيارتگاهى قديمى و مشهور به «غفار» است.[561]

علماى انساب براى محمد حائرى، سه فرزند به نام‌هاى ابوعبدالله حسينى شيتى، احمد المجدور و ابوعلى حسن، ذكر كرده‌اند.[562] صاحب الشجرة المباركه، ابراهيم مجاب و ابوعبدالله جعفر را بر تعداد فرزندان وى، افزوده است.[563] گويا ابراهيم مجاب ابن محمد حائرى بن ابراهيم مجاب، همان سيدى است كه كنار امامزاده محمد صورانى عابد، در شيراز مدفون است.[564]

- موسى بن ابراهيم مجاب: مكنا به ابوعلى است و با توجه به سكونت در ارجان (بهبهان)، به ارجانى شهرت يافته است. متأسفانه از تاريخ و محل وفات وى، گزارشى به ثبت نرسيده است؛ جز اينكه صاحب الشجرة المباركه مى‌نويسد او نيز همانند ديگر برادران خود، به سيرجان مهاجرت كرده است.[565]

نوادگان ابراهيم مجاب: ابراهيم مجاب، داراى نسل فراوانى است كه در بسيارى از كشورها پراكنده‌اند. از جمله آنان كه امروزه در كربلا سكونت دارند، مى‌توان از آل ابى‌الحارث، آل مزن، آل نصرالله، آل طوسى، آل وهاب، آل جلوخان، آل اشيقر، آل عوج،

[560] . انجاز العدات، صص 126 و 127؛ صحاح الاخبار، ص 55.

[561] . المشجر الوافى، ج 1، ص 553.

[562] . عمدة الطالب، ص 264.

[563] . الشجرة المباركة، ص 104.

[564] . دانشنامه جامع بقاع و اماكن متبركه، ج 1، ص 303.

[565] . الشجرة المباركة، ص 103.