كوفه برشمرده و قبر حضرت يونس پيامبر (ع) را در آنجا دانسته است.[250] البته بيشتر مورخان و جغرافى‌دانان مسلمان، محل دفن حضرت يونس (ع) را در منطقه نينوا در شمال عراق دانسته‌اند. امروزه نيز زيارتگاهى براى ايشان، در همين منطقه، در شهر موصل وجود دارد كه در فصل پايانى كتاب به آن اشاره خواهد شد. براساس برخى روايات نيز مزار حضرت يونس (ع) در كوفه، همان محلى است كه اين پيامبر در آنجا از شكم نهنگ، بيرون انداخته شد.

امروزه مسجد حمراء، در شرق مسجد كوفه، كنار رود فرات و ميان نخلستان‌ها واقع شده است و متصل به آن، مرقد منسوب به حضرت يونس قرار دارد. در گنبدخانه آن نيز محرابى وجود دارد كه گفته مى‌شود محل نماز خواندن اميرمؤمنان (ع) است.

مسجد حمراء، به مرور زمان ويران شد؛ تا اينكه در سال 1312 ه. ق، ساختمان آن بازسازى شد و بقاياى قديمى مسجد درون فضاى مسجد جديد قرار گرفت. در سال 1342 ه. ق، نيز با هزينه شخصى به نام حاج عبدالكريم ديوان، مناره‌اى دايره‌اى براى مسجد ساخته شد.[251] اين مسجد در دوره حاكميت رژيم بعثى عراق، به‌طور كامل خراب شد. اما اكنون، دوباره در حال بازسازى است.

ساير زيارتگاه‌هاى كوفه‌

57. خانه امام على (ع)

در فاصله كمى از زاويه جنوب غربى مسجد كوفه و متصل به ضلع غربى دارالاماره كوفه، خانه‌اى وجود دارد كه نزد شيعيان، به خانه اميرمؤمنان (ع) در كوفه، شناخته شده است. اين خانه چندين بار بازسازى شده كه آخرين بازسازى آن، پس از سقوط رژيم بعثى صورت گرفته است.

[250] . مختصر كتاب البلدان، ص 174.

[251] . العتبات المقدسة فى الكوفة، صص 140 و 141.