گفتار سوم: ساير زيارتگاه‌هاى استان بابِل‌

شهر باستانى بابِل‌

بابِل، شهر باستانى مشهورى است كه امروزه در شمال شهر حله، در فاصله 90 كيلومترى جنوب بغداد قرار دارد. اين شهر، زمانى مركز يكى از تمدن‌هاى باستانى بزرگِ بين‌النهرين و خاورميانه بوده و به بناهاى معمارى باشكوه خود، نظير باغ‌هاى معلّق و برج بابل، شهرت داشته است. امروزه نيز از نقاط باستانى مهم كشور عراق، به شمار مى‌آيد.

پيشينه بابِل، به هزاره سوم پيش از ميلاد، بازمى‌گردد. ولى در دوره كلدانى و به‌ويژه در زمان پادشاهى نبوخذ نصر دوم (605- 562 ق. م)، به اوج شكوه خود رسيد. بابل در زمان آخرين پادشاه خود، نبونيد (555- 539 ق. م)، به دست كوروش كبير، سقوط كرد و به مركز ايالت نهم امپراتورى هخامنشى تبديل شد. در دوره سلوكى، اين شهر، به تدريج، اهميت خود را از دست داد و سرانجام، در قرن اول ميلادى، به يك شهر متروك، تبديل شد.[291]

ويرانه‌هاى بابِل، از اوايل قرن نوزدهم ميلادى، مورد توجه اروپايى‌ها قرار گرفت و تا اوايل قرن بيستم، كاوش‌هاى باستان‌شناسى مختلفى، به سرپرستى تعدادى از باستان‌شناسان غربى صورت گرفت. در جريان اين كاوش‌ها، بخش‌هايى از شهر بابل، شناسايى و از زير خاك، بيرون آورده و بازسازى شد.

زيارتگاه‌ها و مقام‌هاى پيامبران‌

231. مشهد ذوالكفل يا حزقيال پيامبر (ع) و مقام خضر (ع)

مشهد ذوالكفل پيامبر (ع)، از زيارتگاه‌هاى بسيار كهن و معتبر عراق و از نظر تاريخى، بسيار درخور اهميت است و به علت اينكه روى قبر يكى از پيامبران بنى‌اسرائيل بنا شده، از ديرباز تاكنون، از زيارتگاه‌هاى مهم يهوديان در عراق، به شمار آمده است. امروزه، مشهد

[291] . الموسوعة العربية، ج 4، صص 519 و 520.