نام کتاب : زيارتگاههاى عراق (معرفى زيارتگاه هاى مشهور در كشور عراق) نویسنده : فقیه بحرالعلوم، محمدمهدی جلد : 2 صفحه : 79
يحيى بن سعيد بن احمد بن يحيى
بن حسن بن سعيد هُذَلى حلّى.[202] اما ذهبى، نسبش را يحيى بن
احمد بن يحيى بن سعيد، گفته است.[203] جد وى، يحيى بن حسن بن سعيد،
از فقهاى اماميه و مشايخ اجازه روايى، به شمار مىآيد.[204]
گويند ابن ادريس حلى نيز، جد مادرى وى بوده است.[205]
شيخ نجيبالدين يحيى، در سال 601 ه. ق، در كوفه به دنيا آمد و در شب عرفه سال 689
ه. ق، از دنيا رفت. او با علوم زبان و ادب عربى، آشنا بود.[206]
امير
دُبَيس بن على مزيدى حلى: او از امراى خاندان شيعه مذهب بنىمَزيد است. او معاصر
سلجوقيان و از امراى شهر «نيل» (مركز حكومت مَزيديان پيش از تأسيس شهر حله) بود.
سيد حسن صدر، اين قبر را به «سيفالدولة بن دبيس»، نسبت داده است.[207]
سيد
محمد جلالالدين ملحوس حسينى: سيد محمد جلالالدين بن جعفر بن احمد ملحوس حسينى،
از بزرگان سده نهم هجرى است. پدرش، جعفر بن احمد، صاحب تكملة الدروس، از علماى
شيعه بوده است. سيد حسن صدر، از قبر وى در گنبد شيخ منتجبالدين يحيى بن سعيد، سخن
گفته و به وجود كتيبه كاشى قديمى بر ورودى گنبد، اشاره كرده است كه متن آن، حاوى
اوصاف و القاب علمى ابن ملحوس، بوده است.[208]
224. مقبره ورّام بن ابىفراس نخعى حلى
اين
زيارتگاه، در محله «تعيس» شهر حله، نزديك مدرسه ابتدايى الزهرا قرار دارد. ورّام
بن ابىفراس، از علماى شيعه در قرن ششم هجرى است. در منابع متأخر شيعه، او را از
نسل مالك اشتر دانسته[209] و نسب وى
را چنين ذكر كردهاند: «ورّام بن ابىفراس ورّام بن حمدان بن عيسى بن ابىالنجم
ابن ورّام بن