نام کتاب : زيارتگاههاى عراق (معرفى زيارتگاه هاى مشهور در كشور عراق) نویسنده : فقیه بحرالعلوم، محمدمهدی جلد : 2 صفحه : 66
غياثالدين بن طاووس در سال 693
ه. ق، از دنيا رفت و جنازهاش را به حرم مطهر اميرمؤمنان (ع) منتقل كردند و در
آنجا، به خاك سپردند.[135] صاحب الحوادث الجامعه، محل
وفات وى را مشهد موسى بن جعفر (ع) در كاظمين، ذكر كرده است كه قول ابن داوود را
تأييد مىكند.
ساختمان
جديد زيارتگاه وى در حله، بهجاى ساختمان قديمىتر، ساخته شده است. مساحت مقبره
حدود هزار مترمربع است و بر فراز آن، گنبدى به ارتفاع 15 متر و قطر 5/ 6 متر، وجود
دارد. بر قبر، ضريح مشبك آهنى كوچكى، به مساحت تقريبى 3* 2 متر قرار دارد.
حيدرالجد، از خادم زيارتگاه نقل كرده است كه اين ضريح، پيشتر بر قبر مسلم بن عقيل
قرار داشته است. اما پس از تعويض ضريح وى، به اينجا منتقل شده است. نماهاى خارجى
مقبره و گنبد آن، هنوز بدون پوشش تزيينى بيرونى، نظير سنگ و كاشى است. كنار مقبره،
مسجدى وجود دارد كه به دست يكى از مردان نيكوكار حله، ساخته شده است. اين مسجد
داراى منارهاى است كه كاشىكارى شده است.[136]
212. مقبره ابن عرندس حلى
اين
زيارتگاه، در محله «جبران» شهر حله قرار دارد.[137]
شيخ صالح بن عبدالوهاب بن عرندس حلى، معروف به «ابن عَرَندَس»، از شاعران مشهور
شيعه، به شمار مىآيد. او در علوم مختلف، همچون حديث، فقه و اصول فقه شيعه و نيز
ادبيات، دستى داشت و بهويژه در شعر، جايگاه والايى داشت. از جمله كتابهاى روايى
او، «كشف اللئالى» است كه او در اين كتاب، حديث قدسى «لولاك» را از طريق شيخ صدوق،
نقل كرده است.[138] با وجود
طبع رسايش، تنها در مدح و مرثيه اهلبيت پيامبر اكرم (ص) شعر مىسرود.[139]
...
[135] . مجمع الآداب فى معجم الالقاب، ج 2، ص 443؛
الحوادث الجامعة، ص 327.
[136] .« مراقد آل طاووس فى الحلة»، حيدر الجد، ينابيع،
العدد 23، ص 45.
[137] . ادب الطف، شبر، ج 4، 287؛ مراقد المعارف، ج 1، ص
74؛ المزار، ص 231.