208. مقبره ابن حمّاد

اين زيارتگاه، در محله «جامعين» حله، نزديك زيارتگاه خليعى موصلى، قرار دارد. گفتنى است، گروهى از ادبيان و عالمان شيعه، لقب ابن حماد داشته‌اند[112] كه از آن جمله، مى‌توان به ابوالحسن على بن حماد بَصرى (متوفاى 400 ه. ق)، شاعر اهل بصره و معاصر شيخ صدوق و سيد مرتضى‌[113]، ابن حماد واسطى از علماى قرن هفتم و ابوالحسن محمد بن حماد، از شاعران سده نهم هجرى، اشاره كرد.

...

برخى اين زيارتگاه را به ابن‌حماد واسطى، از علماى قرن هفتم هجرى، منسوب داشته‌اند. نام و نسب وى را كمال‌الدين ابوالحسن على بن حسين بن حماد ليثى واسطى گفته‌اند. او از مشايخ ابن معيه بود و شمس‌الدين جعفر بن محمد بن جعفر بن هبةالله بن نما، از وى روايت كرده است‌[114] و خود، از سيد غياث‌الدين عبدالكريم ابن طاووس، اجازه روايى داشت.[115]

اما برخى ديگر، اين زيارتگاه را به ابن‌حماد حلى، شاعر شيعه مذهب، منسوب نموده‌اند.[116] او اشعار زيادى در مدح و منقبت و رثاى اهل‌بيت پيامبر (ص) داشته و در رقابت با خِلَعى (خليعى) شاعر و بر وزن و اسلوب قصائد وى، اشعارى سروده است. اين رقابت، به قضاوت‌خواهى مقابل ضريح اميرمؤمنان (ع) كشيده شد و شعر خلعى كه ابداع و ظرايف بيشترى داشت، برگزيده شد. در ادامه، به تفصيل بيشترى در اين باره سخن خواهيم گفت.

...

209. مقبره ابن‌طاووس (ابوالفضائل احمد)

جمال‌الدين ابوالفضائل احمد بن موسى بن جعفر، برادر «سيد بن طاووس»، از علماى‌

[112] . اعيان الشيعه، ج 2، ص 263.

[113] . درباره وى ر. ك: ادب الطف، شبر، ج 4، ص 308؛ دايرة المعارف تشيع، ج 1، ص 315.

[114] . تعليقة امل الآمل، محمد بن الحسن( الحر العاملى)، صص 190 و 191.

[115] . امل الآمل، ج 2، ص 179.

[116] . ادب الطف، شبر، ج 4، ص 307.