پرداخته است كه براى رعايت اختصار، خواننده محترم را به آنجا ارجاع مى‌دهيم.[1443]

با اين حال، در نقطه مرتفعى از ورودى شهر سنجار، زيارتگاه ديگرى منسوب به زينب، دختر امام على (ع) وجود دارد كه امروزه مهم‌ترين زيارتگاه اين شهر، به شمار مى‌آيد. با وجود قدمت و اهميت تاريخى بناى زيارتگاه، در منابع تاريخى به آن، اشاره نشده است. داخل بنا، بقاياى كتيبه‌اى وجود دارد كه در آن، از ملك الرحيم بدرالدين لؤلؤ (حك: 637- 657 ه. ق)، حاكم سنجار در سده هفتم هجرى، ياد شده و نشان‌دهنده تاريخ ساخت بنا، در اين دوره است.[1444] براساس كتيبه ديگرى در نماى خارجى، بنا در سال 1105 ه. ق، بازسازى شده است.[1445]

بنا، ميان محوطه وسيعى قرار دارد كه قبرستان آن منطقه است. بنا، از چندين اتاق و نيز گنبد، تشكيل شده است. ورودى اصلى بنا، از طريق راهرويى به ابعاد 30/ 4* 30/ 3 متر، به اتاقى مربع شكل، به ابعاد 40/ 3* 62/ 3 متر متصل است. بر فراز اين اتاق، گنبد نيم‌كره‌اى كوچكى وجود دارد.

دوطرف اين اتاق، دو ورودى از سنگ مرمر وجود دارد كه ورودى سمت راست، به اتاق مربع ديگرى به ابعاد 40/ 3* 30/ 3 متر، متصل است و ورودى سمت چپ، شامل طاق سنگى حاوى نقوش گياهى مى‌باشد كه به اتاق مقبره، متصل است. اتاق مقبره، مستطيل شكلى به ابعاد 40/ 5* 73/ 3 متر و داراى گنبد مخروطى شكل ترك‌دار است. ميان اتاق، قبرى از سنگ و گچ با كتيبه‌اى حاوى آيت الكرسى بر سطح آن، وجود دارد كه بخش‌هايى از آن، از بين رفته است.[1446]

421. مزار سيد ذاكرالدين اعرجى‌

اين زيارتگاه، در شهر سنجار واقع شده و يكى از زيارتگاه‌هاى مورد استقبال مردم است.

[1443] . آثار پيامبر( ص) و زيارتگاه‌هاى اهل بيت( عليهم السلام) در سوريه، احمد خامه‌يار، صص 212 و 223.

[1444] . مدينة سنجار من الفتح العربى الاسلامى حتى الفتح العثمانى، حسن شميسانى، صص 333 و 335.

[1445] . القباب المخروطية فى العراق، صص 62 و 162.

[1446] . مدينة سنجار من الفتح العربى الاسلامى حتى الفتح العثمانى، حسن شميسانى، ص 334.