3. التاريخ الباهر فى الدولة الاتابكية: اين كتاب، شرح حال خاندان آل‌زنگى است كه در قرن ششم هجرى، حاكمان موصل و بخش‌هايى از منطقه جزيره (در شمال عراق و شام)، بوده‌اند.

4. اللباب فى تهذيب الانساب: اين اثر، بازنويسى كتاب الانساب، تأليف «عبدالكريم سمعانى» است.

عزالدين ابن‌اثير، دو برادر به نام‌هاى «مجدالدين مبارك» و «ضياءالدين نصرالله» داشت كه اين دو نيز از علما و اهل فضل بودند و آثار و تأليفاتى از آنها، به‌جاى مانده است.[1386]

399. زيارتگاه ابوسعيد خرّاز

اين زيارتگاه، بر نقطه مرتفعى از محله «اندلس» (از محلات جديد موصل)، قرار دارد و به «ابوسعيد خرّاز»، از صوفيان بزرگ قرن سوم هجرى، منسوب است. ساختمان زيارتگاه شامل اتاق كوچك و ساده‌اى، به مساحت حدود سه مترمربع و داراى گنبد كم‌خيزى است. روى قبر، ضريح مشبك چوبى، به طول و عرض 2* 1 متر، وجود دارد كه با پارچه‌هاى سبزرنگ، پوشيده شده است. كنار اتاق نيز مسجد ساده‌اى، وجود دارد.[1387]

ابوسعيد خراز، نام و نسبش، احمد بن عيسى بغدادى، بوده است. او با صوفيان ديگرى، همچون ذوالنون مصرى، ابوعبدالله نِباجى، ابوعبيد بُسرى، سرى سقطى و بشر حافى، مصاحبت داشته‌[1388] و از ابراهيم بن بشّار (يار و مريد ابراهيم ادهم) و محمد بن منصور طوسى، روايت نقل كرده است.[1389]

ابوسعيد خرّاز، ميان اهل تصوف، به‌ويژه در مكتب بغداد، جايگاه بلندى داشته است. «ابو عبدالرحمان سلمى»، در وصف وى مى‌گويد: «او از ائمه قوم و اجلّه مشايخ است.

[1386] . درباره اين دو برادر، ر. ك: دايرة المعارف بزرگ اسلامى، ج 2، صص 704 و 708.

[1387] . معجم المراقد والمزارات فى العراق، ص 66.

[1388] . طبقات الصوفية، ص 228.

[1389] . تاريخ مدينة دمشق، ج 5، ص 129.