نام کتاب : زيارتگاههاى عراق (معرفى زيارتگاه هاى مشهور در كشور عراق) نویسنده : فقیه بحرالعلوم، محمدمهدی جلد : 2 صفحه : 368
گفتنى است، در منابع رجالى
شيعه، از كريم بن عفيف ياد نشده است. اما ابنعساكر در تاريخ خود، زندگىنامهاش
را آورده و او را از تابعان دانسته است.[1326]
او جزو دوازده تن ياران حجر بن عَدى كندى بود كه پس از قيام وى در كوفه، زياد بن
ابيه، آنها را دستگير كرد و نزد معاويه در شام فرستاد.
كريم
بن عفيف، جزو آن دسته از ياران حجر بود كه با شفاعت و ميانجىگرى افراد قبيله خود،
آزاد شدند و به شهادت نرسيدند. او با شفاعت «شمر بن عبدالله قحافى خثعمى»، از مرگ
نجات يافت. اما معاويه، مدتى او را زندانى و سپس با اين شرط كه در شهر ديگرى،
بهجز كوفه اقامت كند، آزاد كرد. او نيز موصل را براى گذران سالهاى پايانى عمر
خود برگزيد؛ تا اينكه يك ماه پيش از مرگ معاويه، در اين شهر از دنيا رفت.[1327]
به
گفته ديوهجى، عوامالناس، صاحب اين مزار را سفير پيامبر (ص) مىدانستند و هرگاه
اسب آنها مريض مىشد، آن را به اين زيارتگاه مىآوردند و به دور بنا مىچرخاندند
تا شفا يابد.[1328] ثامر
العامرى نيز كه از اين مزار، تنها با نام «ابوالحواوين» ياد كرده، نوشته است كه به
باور اهالى محل، صاحب اين مزار دامدار رسول خدا (ص) يا چوپان حيوانات آن حضرت،
بوده است و اعتقاد به قدرت وى در شفا دادن مريضىهاى حيوانات دارند. بنابراين هركس
دام يا حيوان بيمارى داشته باشد، آن را به اينجا مىآورد و اطراف بناى زيارتگاه
مىگرداند؛ تا آن حيوان شفا يابد.[1329]
382. مزار امالتسعه (شهربانو)
اين زيارتگاه، در محله «منقوشه»، در شمال غربى موصل، مقابل جامع نورى كبير، واقع است و به «شهربانو» يا «شاهزنان»، همسر امام حسين (ع) و مادر امام زينالعابدين (ع) منسوب