نام کتاب : زيارتگاههاى عراق (معرفى زيارتگاه هاى مشهور در كشور عراق) نویسنده : فقیه بحرالعلوم، محمدمهدی جلد : 2 صفحه : 340
و مرمت كرده است.[1226]
ساختمان آن، داراى ايوان كوچكى است كه ورودى مقبره در آن، قرار دارد. بر قبر،
صندوق چوبى قديمى بزرگى، قرار دارد و بر فراز مقبره نيز گنبدى با پوشش كاشى، وجود
دارد.
...
...
368. مرقد كُميت بن زيد اسدى
اين
زيارتگاه، در ناحيه «كميت» قرار دارد و قبر وى تا چندى پيش، شامل تلى از سنگ و خاك
بود كه سازمان اوقاف شيعه در عراق، تصميم به احداث ساختمان مناسبى روى آن، گرفته
است.[1227]
«كُميت
بن زيد بن خُنيس بن مجالد اسدى»، از شاعران مشهور عرب، در دوره امويان است كه به
تشيع و ارادت خود به بنىهاشم، شهرت داشته است. او طرفدار اعراب عدنانى بود و در
اشعار خود، يمنىها را كه عرب قحطانى بودند، هجو مىگفت.[1228]
او در سال 60 ه. ق، تقريباً همزمان با روزهاى واقعه عاشورا، به دنيا آمد.[1229]
كميت، با سه تن از ائمه شيعه (عليهم السلام)، يعنى امام زينالعابدين (ع)، امام محمد باقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) معاصر بود و در مدح ايشان، اشعارى سروده است. مشهورترين اشعار وى، قصايدى است كه به هاشمياتِ كميت، شهرت يافته است و موضوعات عمده آنها، معرفى پيامبر (ص) و اهلبيت (عليهم السلام)، افشاگرى فجايع امويان و ستايش از انقلابيان شيعى، نظير زيد بن امام زينالعابدين (ع) و يحيى بن زيد است.
هشام
بن عبدالملك اموى، پس از اينكه يكى از قصايد كميت را خواند كه در آن، زيد بن على
(ع) و حسين بن زيد و بنىهاشم را مدح گفته بود، بر كميت خشم گرفت و به خالد بن
عبدالله قسرى، حاكم دستنشانده امويان در عراق، دستور داد تا دست و زبان[1230]