كه با توجه به قراين و شواهد، به نظر مى‌رسد نسبت «جابر انصارى» در اينجا، مربوط به همان صحابى اول است.

جابر بن عبدالله بن عمرو بن حرام يا حزام، كنيه‌اش ابوعبدالله و از تيره بنى‌سلمه، از قبيله خزرج است.[1185] او در شانزده سالگى، همراه پدرش و هفتاد نفر از انصار، در موسم حج، با پيامبر (ص) در عقبه منا، ديدار و بيعت كرد.[1186] او در همه غزوه‌هاى پيامبر (ص)، ايشان را يارى كرد و تنها در دو غزوه بدر و احد، حضور نداشت. دليل حضور نيافتن جابر در اين دو غزوه نيز اين بود كه پدرش، او را براى سرپرستى خواهرانش، در خانه گذاشته بود.[1187]

جابر، روايات فراوانى در فضايل اهل‌بيت (عليهم السلام) دارد؛ از جمله حديث منزلت، روايت غدير، حديث شجره، حديث سدّ باب و حديث تعداد امامان.[1188] او از اصحاب چند تن از امامان است‌[1189] و در دوران خلافت اميرمؤمنان (ع)، از اعضاى «شُرطة الخَميس» (نيروهاى وفادار و متعهد به پايدارى تا مرگ) بود و در نبرد صفين نيز حضور داشت. او در پاسخ به سؤالى، تصريح كرد كه جز شخص كافر، كسى در حقانيت نبردهاى امام على (ع)، ترديد نمى‌كند.[1190]

جابر، هنگام واقعه عاشورا نابينا بود و در اربعين سيدالشهدا (ع)، به زيارت قبر ايشان رفت.[1191] همچنين او در دوران كودكى امام باقر (ع)، با آن حضرت ديدار كرد، دست و پايش را بوسيد و سلام رسول خدا (ص) را و نام باقر را كه آن حضرت، انتخاب كرده بود، به‌

[1185] . المعارف، ص 307؛ الثقات، ج 3، ص 51؛ اسد الغابه، ج 1، ص 307.

[1186] . الثقات، ج 3، ص 51؛ المعارف، ص 307. الطبقات، ابن سعد، ج 3، ص 620 و 621. انساب الاشراف، ج 1، ص 288؛ رجال كشى، ج 1، ص 205.

[1187] . تاريخ طبرى، ج 11، ص 526؛ سير اعلام النبلاء، ج 3، ص 191؛ تاريخ الاسلام، ج 1، ص 378.

[1188] . الكافى، ج 1، ص 528؛ المناقب، ابن مردويه، ص 318؛ المناقب، كوفى، ج 1، صص 529 و 389. مائة منقبه، ص 72؛ اليقين، ص 375؛ كفاية الاثر، ص 62.

[1189] . رجال الكشى، ج 1، صص 206 و 207؛ رجال الطوسى، صص 59، 111، 129.

[1190] . العبر، ج 1، ص 30؛ اسد الغابه، ج 1، ص 307؛ ميزان الاعتدال، ج 2، ص 251.

[1191] . مصباح الزائر، ص 286؛ رجال كشى، ج 1، ص 207؛ المعارف، ص 307. همچنين ر. ك: رجال كشى، ج 1، ص 207؛ تهذيب الكمال، ج 4، ص 453.