اطلاعاتى در منابع صوفيان كُرد، ارائه شده است كه از اعتبار و دقت علمى و تاريخى لازم، برخوردار نيست و در جزئيات آنها، تناقض‌هايى وجود دارد كه لازم است در جاى ديگرى، بدان پرداخته شود.

...

341. زيارتگاه شيخ معروف نودهى‌

اين زيارتگاه، روى تپه‌اى در حومه سليمانيه قرار دارد و شامل مسجد كوچكى است كه پيرامون آن را قبرستان وسيعى، فراگرفته است.[1167]

شيخ معروف نودهى، از رجال مشهور خاندان برزنجى و از مشايخ بزرگ طريقه قادريه در كردستان، به شمار مى‌آيد. او در قريه «نودى» سليمانيه يا «شارباژير» (شهر بازار) كردستان، به دنيا آمد. تحصيلات خود را در مدرسه غزائيه، در «قه‌لاچوالان» آغاز كرد. اما با كشته شدن امير سليمان، حاكم آن ناحيه، ناچار به مدرسه ملامحمد شهيريه در «هزار ميرد» رفت و در محضر علامه ابن‌الحج، علوم فقه و اصول و كلام را فراگرفت.

پس از آمدن ملاعبدالله بتيوشى به اين منطقه، در سال 1180 ه. ق نزد وى، ادبيات و شعر عرب آموخت. سپس در محضر شيوخ قادريه، از جمله «شيخ على قُطنى برزنجى دول‌په‌مويى»، به سير و سلوك پرداخت و به كمال رسيد. پس از آن، به قه‌لاچوالان بازگشت. با بناى شهر سليمانيه در سال 1200 ه. ق مركز امارت از قه‌لاچوالان، به سليمانيه منتقل شد و شيخ معروف، در مسجد جامع اين شهر، مدرّس و عهده‌دار كتابخانه شد.

در آن زمان، سرپرستى طريقه قادريه، با شيخ معروف و سرپرستى طريقه نقشبنديه، با شيخ خالد نقشبندى بود. اما در پى اختلاف ميان آن دو، شيخ خالد به بغداد و سپس به شام، مهاجرت كرد و زمينه قدرت گرفتن شيخ معروف، فراهم آمد. از آن پس، سليمانيه به مركز طريقت قادريه و شهر زور، به مركز طريقت نقشبنديه تبديل شد. شيخ معروف،

[1167] معجم المراقد والمزارات فى العراق، ص 63.