منوره و مشخص بودن خانه وى در آن شهر،[1040] احتمال انتساب اين دو زيارتگاه به وى، بسيار بعيد مى‌نمايد.

330. مزار ام‌العباس‌

اين زيارتگاه، روى تپه مرتفعى، حدود نُه كيلومترى سوق الشيوخ، قرار دارد.[1041] شهرت اين مزار به «ام‌العباس»، ابتدا اين توهّم را به وجود مى‌آورد كه اين مزار، قدمگاه يا مقام مادر حضرت عباس (ع) است. اما برخى معتقدند كه در اين محل، ميان فتح بن خاقان، وزير خليفه عباسى و لشكر ايرانيان، جنگى رخ داده است و كشته‌هاى لشكر عباسى، در اين مكان دفن شده‌اند و قبور آنان، بعدها به «ام العباس»، تحريف شده است.[1042]

331. مزار امامزاده عمر اشرف بن امام زين‌العابدين (ع)

اين زيارتگاه، در دو كيلومترى شرق شهر ناصريه به طرف بطحا، كنار نهر فرات، واقع شده و بسيار مورد توجه اهالى است. ساختمان بقعه، قديمى و داراى صحن وسيع، حرم، گنبد و رواق است. گنبد بنا به شكل كلاه‌خودى بلند، به قطر شش متر و ارتفاع دوازده متر از سطح زمين است و با كاشى‌هاى لاجوردى، تزيين شده است.

...

مساحت كل ساختمان، نزديك به هزار متر است كه بيشتر آن را شبستان و رواق‌ها، احاطه كرده‌اند. ديوارها با آيات قرآن و احاديث نبوى، تزيين شده و روى مرقد، ضريح فلزى، به ابعاد 2* 5/ 1 متر و ارتفاع 5/ 2 متر، نصب شده است. ساختمان آرامگاه را متعلق به سال 1352 ه. ق، دانسته‌اند. اما در حدود سى سال قبل، شبستان و رواق‌ها به آن، افزوده شده است.

به گفته علامه حرزالدين، اين زيارتگاه در اواخر عهد عثمانى، در عراق مشهور شده و گويند فلسفه وجودى آن، بر اثر خواب بوده است و نزد آل‌زويد، يكى از طوايف قبيله‌

[1040] . تاريخ مدينة دمشق، ج 45، ص 421.

[1041] معجم المراقد والمزارات فى العراق، ص 86.

[1042] . همان.