304. مزار سيد محمد بن حمزة بن موسى (ع)

اين زيارتگاه، در مسير «محطه» به شهر «مقداديه»، واقع شده و بقعه مختصرى است. محمد بن حمزه را از نوادگان امام هفتم (ع) مى‌دانند.[846]

ساير زيارتگاه‌ها

305. زيارتگاه على بن ادريس بعقوبى (ابو ادريس)

اين زيارتگاه، در جنوب شهر «بعقوبه»، قرار دارد و مدفن على بن محمد بن عبدالله بن ادريس روحائى بعقوبى، معروف به «ابن‌ادريس» است كه مردم به اشتباه، آن را «ابوادريس» مى‌خوانند. او از مشايخ تصوف، در نيمه دوم قرن ششم و اوايل قرن هفتم هجرى و از شاگردان عبدالقادر گيلانى، بوده است كه در سال 619 ه. ق، در زادگاه خود «روحاء» از دنيا رفت و در رباط خود، به خاك سپرده و قبرش به زيارتگاه، تبديل شد.[847]

306. زيارتگاه منصور بطائحى‌

اين زيارتگاه، در منطقه «بلدروز»، از نواحى شرقى استان ديالى و نزديك مرز ايران، قرار دارد. بلدروز در گذشته، «بَراز الروز» نام داشته و در منابع جغرافيايى اسلامى نيز از آن، ياد شده است؛ از جمله ياقوت حموى، درباره آن مى‌نويسد: «براز الروز، از طسوج‌هاى مناطق اطراف بغداد، از سمت شرقى آن، از توابع استان شاذقباذ است».[848]

شيخ منصور بطائحى، از زاهدان و صوفيان اوايل سده ششم هجرى است كه منسوب به منطقه «بطائح»، در جنوب عراق است. بطائح (جمع بطيحه)، نام مجموعه روستاهايى است كه ميان نيزارها و زمين‌هاى باتلاقى معروف به «اهوار»، ميان دو شهر واسط و بصره در جنوب عراق، قرار داشته است.[849]

[846] . دليل العتبات والمراقد فى العراق، ص 210.

[847] . تاريخ الاسلام، ج 44، صص 455 و 456.

[848] . معجم البلدان، ج 1، ص 364.

[849] . درباره بطائح، ر. ك: معجم البلدان، ج 1، صص 450 و 451، ذيل نام« بطيحه»؛ دانشنامه جهان اسلام، ج 3، صص 506 و 610، ذيل مدخل« بطيحه».