نام کتاب : زيارتگاههاى عراق (معرفى زيارتگاه هاى مشهور در كشور عراق) نویسنده : فقیه بحرالعلوم، محمدمهدی جلد : 2 صفحه : 163
بسيارى در كوفه و بغداد در عزاى وى، برپا داشتند. ابوالفرج اصفهانى و ابن ابى الحديد، در اينباره، مىنويسند:
إنّ
النّاس ما احبّوا طالبيّا قط دعا الى نفسه حبّهم يحيى و لا رثى احد منهم بمثل
مارثى به.[529]
مردم هيچ سيد علوى را به اندازه يحيى دوست نداشتند و در رثاى هيچيك از مقتولان از اين خاندان، به اندازه يحيى بن عمر، شعر نسرودهاند.
در
زمان قتل يحيى، شعراى بسيارى وجود داشتند كه همگى به فرزندان ابوطالب (ع)، عشق
مىورزيدند و هوادار آنان بودند. سيد ظهيرالدين مرعشى، مىنويسد: «در گيلان، او را
يحيى (ع) مىخواندند».[530]
علاقه
مردم به يحيى، به اندازهاى بود كه وقتى على بن محمد، صاحب زنج، قيام نمود و خود
را از نوادگان يحيى معرفى كرد، در مسيرش بهسوى باديه، بسيارى از مردم كوفه، با او
بيعت كردند و تصور كردند كه او، خود يحيى است.[531]
264. هارون فرزند امام موسى كاظم (ع)/ حله/ خارج شهر
در خارج از شهر حله، مزار قديمى وجود دارد كه به يكى از فرزندان بلافصل امام موسى كاظم (ع) به نام هارون منسوب است. اين بنا با پلان مستطيل شكل ودر مساحت تقريبى سيصد متر ساخته شده و شامل صحن، ايوان، دو گلدسته، گنبد شلجمى و ضريح مىباشد. ورودى بنا در جانب شمال آن طراحى شده و دو گلدسته در انتهاى ديوار دو جهت همين سمت قرار دارد.
درباره صحت انتساب اين قبرو با توجه به مزارات متعدد هارون بن موسى (ع) در ايران مىبايست به زندگانى هارون توجه بيشترى داشت كه ذيلا به ان اشاره مىشود.
[529] . مقاتل الطالبيّين، ص 511؛ شرح نهج البلاغه، ابن
ابى الحديد، ج 15، ص 201؛ الكامل فى التاريخ، ج 7، ص 127.