پس از رحلت مرحوم آيت‌الله حكيم، شهيد صدر به دنبال فعاليت‌هاى سياسى خود، به تدريج همچون يك رهبر شناخته شده، مورد توجه ويژه مردم قرار گرفت و به علت مبارزه خستگى‌ناپذير خود با رژيم بعثى عراق و همچنين حمايت بى‌دريغ از حركت امام خمينى و انقلاب اسلامى، بارها در عراق، دستگير، زندانى و شكنجه شد. بعثى‌ها براى مدتى نيز او را در خانه‌اش زندانى نمودند و از رفت‌وآمد مردم به آنجا جلوگيرى كردند. سرانجام در تاريخ 19 جمادى‌الاول 1400 ه. ق، او را دستگير كردند و به بغداد بردند و پس از شكنجه فراوان، او را در تاريخ 22 جمادى‌الاول 1400 ه. ق- 19 فروردين 1359 ه. ش، به همراه خواهرش بنت‌الهدى، به شهادت رساندند. «بنت‌الهدى»، خواهر شهيد صدر، بانويى بافضيلت و نويسنده‌اى پرتوان بود.[147]

جنازه شهيد صدر را به نجف منتقل كردند و در نقطه دورافتاده‌اى، در انتهاى قبرستان وادى‌السلام به خاك سپردند. اما پس از سقوط رژيم بعثى عراق، بدن وى را از آنجا خارج كردند و به نقطه ديگرى ميان شهر نجف انتقال دادند تا براى وى مقبره‌اى باشكوه و لايق شخصيت اين عالم بزرگ و انديشمندِ شهيد مسلمان، بنا كنند.

20. مقبره سيد مهدى بحرالعلوم‌

سيد مهدى بحرالعلوم، فرزند سيد مرتضى طباطبايى، از سادات بروجرد، شخصى دانشمند، فقيه، محدث، اديب، حكيم، فيلسوف، ستاره‌شناس و رياضى‌دان بود. وى در شوال 1155 ه. ق، در كربلا متولد شد. ابتدا مقدمات علوم را نزد پدر و شيخ يوسف بحرانى آموخت. آن‌گاه در سن پانزده سالگى، به نجف رفت و در خدمت شيخ محمدتقى دورقى و هزار جريبى، به تحصيل مشغول شد. سپس در كربلا، در محضر درس وحيد بهبهانى، به درجه اجتهاد رسيد و در نجف بر مسند تدريس نشست.

عده‌اى از علماى شيعه، مانند شيخ جعفر كاشف‌الغطاء، سيد جواد عاملى، ملا احمد نراقى و سيد محسن كاظمى، از وى روايت كرده‌اند. چون وحيد بهبهانى درگذشت،

[147] . راهنماى مصور سفر زيارتى عراق، ص 525.