مجتهدان، از جمله آيات عظام سيد محسن حكيم، شيخ محمدتقى آملى، سيد محمدتقى خوانسارى، عبدالهادى شيرازى و سيد ابوالقاسم خوئى، نزد ايشان شاگردى نمودند. او در شب دوشنبه 28 ذى قعده سال 1361 ه. ق، در نجف درگذشت و در حجره متصل به دالان صحن درِ سلطانى، دفن شد. آثار فراوانى از ايشان به‌جاى مانده است؛ از جمله بدايع الافكار فى الاصول، رسالة فى لباس المشكوك، القضاء، مقالات اصوليه، حاشيه بر رسايل، حاشيه بر كفايه، حاشيه بر عروة الوثقي و شرح تبصره.[114]

...

محمدحسين كمپانى‌

آيت‌الله حاج شيخ محمدحسين اصفهانى، معروف به كمپانى، فرزند محمدحسن معين‌التجار، از علماى سده سيزدهم هجرى است كه در سال 1296 ه. ق، در كاظمين متولد شد و پس از طى مقدمات و سطوح عالى، سيزده سال از محضر آخوند خراسانى بهره برد و علوم معقول را در خدمت محمدباقر اصطهباناتى شيرازى فراگرفت و در اواخر عمر به مقام مرجعيت رسيد. او پس از يك هفته از فوت آيت‌الله عراقى، در هشتم ذى‌حجه سال 1361 ه. ق، درگذشت و در حجره‌اى متصل به مناره شمالى ايوان طلاى صحن امام على (ع)، دفن شد. برخى از آثار ايشان، عبارت است از: تحفة الحكيم، نهاية الدراية، حاشيه بر كفايةالاصول و حاشيه بر مكاسب.[115]

...

سيد ابوالحسن اصفهانى‌

آيت‌الله العظمى سيد ابوالحسن اصفهانى، فرزند سيد محمد بن سيد عبدالحميد ملقب به آيت‌الله، مرجع اعلاى تقليد و رئيس حوزه علميه نجف و از بزرگ‌ترين مدرسان بزرگ فقه و اصول در قريه «مديسه» از دهات لنجان اصفهان متولد شد. او براى ادامه تحصيل به اصفهان رفت. سپس در سال 1308 ه. ق، عازم نجف اشرف شد و نزد استادان بزرگ آنجا به درجه عالى اجتهاد رسيد. ديرى نگذشت كه شهرتش، جهان تشيع را فراگرفت؛

[114] . نجف كانون تشيع، صص 153 و 173. به نقل از زندگينامه رجال و مشاهير ايران، حسن موسلوند.

[115] . نجف كانون تشيع، ص 155.