ميرزا حبيب‌الله رشتى‌

حاج ميرزا حبيب‌الله رشتى، فرزند محمدعلى خان، پسر اسماعيل گيلانى، از علما و مراجع شيعيان در نيمه دوم سده سيزدهم و اوايل سده چهاردهم هجرى است. او در سال 1234 ه. ق، در رشت متولد شد و دوره سطح و قسمتى از خارج را در قزوين نزد ملا عبدالكريم ايروانى و ديگر علما به پايان برد. سپس عازم نجف گرديد و در محضر صاحب جواهر و شيخ انصارى، به درجه اجتهاد رسيد. پس از وفات شيخ انصارى، سرپرستى حوزه و تدريس فقه، به ايشان واگذار شد و در شمار مراجع بزرگ قرار گرفت. سرانجام در شب پنج‌شنبه چهاردهم جمادى‌الثانى سال 1312 ه. ق، درگذشت و در صحن حرم امام على (ع)، به خاك سپرده شد. برخى از آثار مهم او، عبارت است از: بدايع الافكار، بدايع الاصول، كتاب امامت، قضا و شهادت، تعادل و تراجيح، كاشف ظلام، شرح شرايع و شرح مكاسب.[102]

...

ميرزا محمدحسن آشتيانى‌

آيت‌الله حاج ميرزا محمدحسن، فرزند ميرزا جعفر آشتيانى، در خدمت شيخ مرتضى انصارى به درجه اجتهاد رسيد و پس از درگذشت استادش، در سال 1282 ه. ق، به تهران آمد و مرجع تقليد شيعه شد. او در سال 1319 ه. ق، وفات يافت و پس از يك سال، جنازه‌اش را به نجف اشرف منتقل كردند و در مقبره شيخ جعفر شوشترى در جوار بارگاه اميرمؤمنان (ع) به خاك سپردند. برخى از آثار ايشان، عبارت است از: بحر الفوائد فى شرح الفوائد، كتاب اجاره، كتاب اجزاء احكام الادانى، كتاب احياء الموات و كتاب الوقف.[103]

...

محدث نورى‌

ميرزا حسين، فرزند ميرزا محمدتقى نورى طبرسى، عالم و محدث بزرگ شيعه در سده سيزدهم هجرى قمرى، در سال 1254 ه. ق در روستاى «يالو» از توابع نور مازندران به دنيا آمد.

[102] . نجف كانون تشيع، ص 166.

[103] . همان، ص 151.