حديث شنيده و سعيد مقبرى نيز از وى، روايت كرده است و دو برادر، به نام‌هاى محمد و عمر دارد.[1560]

...

166. مزار امامزاده طاهر بن امام زين‌العابدين (ع)

اين زيارتگاه، بين مرقد حضرت سلمان فارسى و حذيفة بن يمان، قرار دارد و به يكى از فرزندان امام زين‌العابدين (ع)، به نام طاهر، منسوب است؛ حال آنكه ميان فرزندان امام سجاد (ع)، اين نام به ثبت نرسيده است.[1561] بعضى ديگر، شخص مدفون در اين مكان را طاهر بن امام محمد باقر (ع) معرفى كرده‌اند.[1562] اين در حالى است كه امام محمدباقر (ع) نيز فرزندى به نام طاهر، نداشته است.[1563] البته برخى على بن امام باقر (ع) را ملقب به طاهر دانسته‌اند[1564] كه همان‌گونه كه اشاره شد، قبر وى در جعفريه، از توابع بغداد، آشكار شد.[1565]

گفتنى است، اين قبر در اصل، در زيارتگاهى به نام «امام طه» در محله‌اى به همين نام و در ميدان امين شهر بغداد، قرار داشته است كه در جريان توسعه خيابان الرشيد در سال 1940 م، خراب گرديد و استخوان‌هاى شخص مدفون در آن، به آستانه سلمان فارسى منتقل گرديد و در اتاق شرقى مقبره وى، به خاك سپرده شد.[1566]

تاريخچه آستانه سلمان فارسى: در سال 680 ه. ق، ناصرالدين قتلغ‌شاه صاحبى، رباطى براى دراويش، كنار زيارتگاه سلمان بنا كرد و جماعتى را در آن ساكن و روستاهايى را در واسط و جاهايى را در بغداد براى آن، وقف كرد.[1567] او در سال 688 ه. ق، در تبريز به قتل‌

[1560] . التاريخ الكبير، البخارى، ج 5، ص 60.

[1561] . المجدي، ص 283؛ النفحة العنبريه، ص 47؛ الشجرة المباركه، صص 87 و 88، لباب الانساب، ج 1، ص 381.

[1562] . دليل العتبات و المراقد فى العراق، ص 101.

[1563] . الشجرة المباركه، ص 89؛ الارشاد، ج 2، ص 176؛ بحار الانوار، ج 46، ص 266.

[1564] . الكواكب المشرقه، ج 2، ص 617.

[1565] . الاصيلى، صص 147 و 148.

[1566] . مراقد بغداد، ص 51.

[1567] . الحوادث الجامعة، ص 290.