گرفتند تا بناى محقر سيد حمدالله را خراب كنند. هرچندبراى اين كار از بلدزر استفاده گرديد، اما اين بقعه خراب نشد و همين كرامت، باعث شد تا به بازسازى بنا، اقدام نمايند و از ساخت بناى دولتى در اين مكان، پشيمان شوند.

نقل شده است سيد حمدالله با فروش ماهى، كسب روزى مى‌كرد. در طول زندگى‌اش، به زهد و تقوا آراسته بود و هرگز مرتكب محرمات نشد. همچنين نقل است كه برخى از زنان به سبب فقر از ماهى‌هاى او سرقت مى‌كردند. اما او براى حفظ آبروى آنان، هرگز نام آنان را افشا نمى‌كرد و با آنان، برخورد نمى‌نمود.

نسب وى با چهل واسطه، به امام هفتم (ع) مى‌رسد و از سادات معاصر است؛ سيد حمدالله بن سيد طعمة بن سيد مهدى بن سيد سلطان بن سيد حسين بن سيد ابراهيم بن سيد خنجر بن يوسف بن عدنان بن طعان بن حردان بن حسان بن موسى ابن عبدالله بن حسن بن على بن محفوظ بن ثابت بن موسى بن محمد بن حمدان ابن راشد بن ثامر بن موسى بن محطم بن منيع بن سالم بن فاتك بن هاشم بن هشيمة بن هاشم بن فاتك بن على بن سالم بن على بن صبرة بن موسى بن على الخوارى بن حسن بن جعفر الخوارى بن امام موسى الكاظم (ع).[1198]

گويا اين نسب، بيش از حد معمول است و نزديك به پنج تا شش واسطه، اضافى مى‌باشد كه بايد تحقيق بيشتر شود. روى قبر سيد حمدالله، ضريح مشبك فلزى بزرگى، به ابعاد 3* 10/ 2 متر قرار دارد كه دور تا دور آن، با آيات قرآن تزيين شده است.

139. مزار سيد عبدالله عيدروسى‌

اين زيارتگاه، سمت راست نهر دجله، در منطقه كرخ بغداد و در محله معروف به بازار جديد (سوق الجديد) و در محله «دربونة البستان»، واقع شده است.[1199] اين بقعه، شامل‌

[1198] . معجم المراقد و المزارات فى العراق، ص 152.

[1199] . در گذشته، در شارع كيلانى و نزديك مرقد خلانى در شرق بغداد، واقع شده بود. ر. ك: مراقد بغداد، ص 82.