اشعارى را به اين مناسبت سرودند. نادر شاه اموال بسيارى را صرف تعميرات آستانه كرد و هداياى فراوانى را به حرم اميرمؤمنان (ع) بخشيد كه بيشتر آنها تا به امروز، در خزانه آستان علوى باقى است. همسر نادرشاه، رضيه بيگم دختر شاه سلطان حسين صفوى نيز مبلغ بسيارى براى تعميرات و بازسازى اماكن متبرك وقف كرد؛ به‌طورى كه بيشتر كاشى‌كارى آستان علوى، از آن محل انجام گرفت.[45]

...

در دوره قاجار نيز اقدامات ديگرى براى بازسازى آستان مقدس، صورت گرفت و بيشتر شاهان قاجار، آثارى از خود در حرم علوى به يادگار گذاشتند. در اين دوره، ضريح مشبك موجود در قبر، چندين بار بازسازى و تعويض شد كه در ادامه به آن اشاره خواهد شد.

در سال 1359 ه. ق، «طاهر سيف‌الدين»، داعى فرقه اسماعيليان بهره، سنگ‌هاى كف و ازاره حرم مطهر را با سنگ‌هاى نفيس ايتاليايى عوض كرد. در سال 1369 ه. ق، به دستور محمدرضا شاه پهلوى، كار بازسازى و تعويض آينه‌كارى حرم مطهر كه گويا از دوره نادرشاه باقى مانده بود، با آينه‌كارى جديد و زيبايى آغاز شد و تا سال 1370 ه. ق، به طول انجاميد و بسيارى از شاعران شيعه به اين مناسبت، اشعارى به فارسى و عربى سرودند. همچنين در سال 1370 ه. ق، به اهتمام يكى از اهالى خراسان به نام سيد احمد مصطفوى، كتيبه‌هاى كاشى حرم، بازسازى و تعويض گرديد.[46]

تاريخچه صندوقچه و ضريح مطهر

همان‌گونه كه پيش‌تر اشاره شد، خليفه عباسى هارون الرشيد، نخستين كسى بود كه براى امام على (ع) قبر برجسته‌اى ساخت. جنس اين قبر، از آجر سفيد و طول هر ضلع آن، يك ذراع بود.[47]

[45] . دائرةالمعارف تشيع، ج 1، ص 70.

[46] . ماضى النجف وحاضرها، ج 1، صص 70 و 71.

[47] . فرحة الغري في تعيين قبر اميرالمؤمنين على( ع)، صص 273 و 274.