نام کتاب : زيارتگاههاى عراق (معرفى زيارتگاه هاى مشهور در كشور عراق) نویسنده : فقیه بحرالعلوم، محمدمهدی جلد : 1 صفحه : 350
منسوب به عون و معين، فرزندان
امام على (ع) است[1045] كه در متون تاريخى قرن ششم و
هفتم هجرى، به آن اشاره شده[1046] و مجاور آن، مقبره سلجوقى
خاتون، دختر قليج ارسلان سلجوقى و همسر خليفه عباسى، الناصرلدين الله و متصل به
اين مقبره، رباط (خانقاه) موسوم به اخلاطيه، وجود داشته است. الناصر عباسى، اين
مقبره را در سال 584 ه. ق، در محله رمله بنا كرد.[1047]
به عقيده مصطفى جواد و احمد سوسه، موقعيت محله رمله، همان محله خضر الياس امروزى
است[1048] كه مىتواند مؤيد نظر سيد
عبدالستار حسنى باشد.
...
زيارتگاهها و مقابر اصحاب ائمه (عليهم السلام) و علماى شيعه
پس
از وفات امام حسن عسكرى (ع) در سال 260 ه. ق، دوره غيبت صغراى امام زمان (عج) آغاز
شد و تا سال 329 ه. ق، ادامه يافت. در دوره غيبت صغرى، مهمترين وسيله ارتباط حضرت
مهدى (عج) با شيعيان، چهار نماينده خاص و مورد اعتماد ايشان بودند كه نزد شيعه، به
نواب يا سفراى اربعه آن حضرت، شهرت يافتهاند. از جمله وظايف آنان، رساندن
نامهها، سؤالات و خواستههاى شيعيان، به محضر مقدس امام و ابلاغ پاسخهاى متقابل
ايشان به آنها و نيز گرفتن اموال و رساندن به امام بود.[1049]
اسامى چهار نايب خاص امام زمان (عج)، به ترتيب عبارتاند از: عثمان بن سعيد عَمروى سَمّان، محمد بن عثمان بن سعيد عَمروى، حسين بن روح نوبختى و على ابن محمد سَمُرى. قبور اين چهار تن، در ناحيه شرقى بغداد واقع است كه در ادامه، معرفى مىگردد.