به صحن آستان موسوى حفر كردند و در آنجا، قبرى آشكار شد كه روى آن، سنگى به نام ابويوسف وجود داشت. پس روى آن، ساختمانى متصل به آستان مقدس بنا كردند.[905]

گويا از آن پس، قبر ابويوسف قاضى دوباره مورد توجه اهل‌سنت قرار گرفته و ساختمان آن تا به امروز، بارها بازسازى شده است؛ به‌طورى كه امروزه يكى از زيارتگاه‌هاى آنان در بغداد، به شمار مى‌آيد. قبر ابويوسف قاضى، امروزه در مسجدى بيرون زاويه جنوب شرقى آستان كاظمين و متصل به ضلع شرقى صحن آستان، قرار دارد.

زيارتگاه‌هاى بيرون از آستان كاظمين (عليهما السلام)

120. مزار سيد رضى‌

ابوالحسن محمد بن ابواحمد حسين بن موسى بن محمد بن موسى بن ابراهيم بن امام موسى كاظم (ع)، مشهور به سيد رضى يا شريف رضى، برادر كوچك‌تر سيد مرتضى و از علماى مشهور شيعه و گردآورنده كتاب شريف نهج‌البلاغه است. پدر وى، ابواحمد حسين بن موسى، از سادات جليل‌القدر و نقيب سادات در زمان خود بود كه زندگى‌نامه‌اش را در ذيل دفن شدگان در آستان امام حسين (ع) نقل كرديم.

...

مادر وى نيز بانويى جليل‌القدر از سادات علوى، از نوادگان حسن بن على، ملقب به الناصر للحق (از امراى دولت علويان طبرستان) بود كه نام و نسب وى چنين است: فاطمه، دختر حسين بن احمد بن حسن بن على بن حسن ابن على بن عمر بن امام على (ع).[906] ابن‌عنبه، اين نسب را اين‌گونه ضبط كرده است: فاطمه،

[905] . زهر الربيع، السيد نعمةالله الجزائري، صص 395 و 396.« قبر أبي‌يوسف لم يكن معروفاً، و في عشر السبعين بعد الالف حفروا حفراً متصلًا بفناء الروضة الموسوية على مشرفها السلام، فظهر قبر عليه صخرة فيها اسم ابويوسف فبنوا عليه بنياناً مجاور القبة المقدسة».

[906] . شرح نهج البلاغه، ج 1، ص 56.