سيد مرتضى كشميرى (متوفاى 1342 ه. ق)، در ضلع غربى صحن، اشاره كرد.

در ضلع جنوبى صحن، بالاى ورودى اصلى صحن، يعنى باب القبله، ساعت بزرگى روى يك پايه سيمانى بلند قرار دارد كه آن را توليت آستان حسينى، در سال 1382 ه. ق، از آلمان خريدارى كرده است. اين ساعت، جايگزين ساعت قديمى‌ترى شده است كه آن را ناصرالدين‌شاه قاجار در سال 1312 ه. ق هديه كرده بود. بدنه پايه يا برج ساعت نيز در سال 1383 ه. ق، كاشى‌كارى شده و بالاى آن، گنبد كوچكى از طلا، نصب شده است.[441]

ورودى‌هاى صحن‌

صحن شريف آستانه حسينى، داراى چند ورودى است كه هريك به‌سوى يكى از محله‌هاى كربلا گشوده مى‌شود. اين ورودى‌ها، درون ايوان‌هايى مزين به كاشى‌كارى‌هاى زيبا، با نقش‌هاى هندسى و گياهى، قرار دارد. در گذشته، تعداد آنها، هفت ورودى بود كه در جريان توسعه صحن، دو ورودى با يكديگر ادغام شد و چهار ورودى جديد نيز ساخته شد كه بدين ترتيب، تعداد ورودى‌هاى صحن، به ده ورودى افزايش يافت. اين ورودى‌ها عبارت‌اند از:[442]

1. باب القبله: قديمى‌ترين در و ورودى اصلى صحن است كه با توجه به قرار داشتن آن در سمت قبله (جنوب) صحن، به اين نام شهرت يافته است. ارتفاع آن، حدود پانزده متر و عرض قاعده آن، هشت متر است. بر كاشى‌هاى آن، تاريخ‌هاى 1275 ه. ق و 1385 ه. ق، به چشم مى‌خورد.

2. باب الرجاء: از درهاى جديد صحن است كه ميان باب القبله و باب قاضى الحاجات قرار دارد و ارتفاع آن، حدود پنج متر و عرض آن، 5/ 3 متر است.

3. باب قاضى الحاجات: اين ورودى مقابل سوق‌العرب قرار دارد و ارتفاع آن، پنج متر و عرض آن، 5/ 3 متر و تاريخ آن، 1286 ه. ق است.

[441] . دائرة المعارف الحسينية، تاريخ المراقد، ج 2، صص 411 و 413.

[442] . براى تفصيل بيشتر، ر. ك: تاريخ مرقد الحسين والعباس( عليهما السلام)، صص 184 و 190.