نمى‌خورد، ولى اگر دو ماه پشت سر هم مانند يكديگر؛ چه در وقت و يا در عدد و يا در هر دو خون ببيند عادت قبلى بهم مى‌خورد و بعد از اين بايد به عادت دوم عمل نمايد، و چنانچه دو ماه پشت سر هم بر خلاف عادت خون ببيند و مثل يكديگر نباشند عادت ديگر برايش پيدا نمى‌شود و بهم خوردن عادت سابقش محل اشكال است.

مسأله 2 زنى كه عادت وقتيه دارد؛ چه عادت عدديه هم داشته باشد يا نداشته باشد، اگر در وقت عادت خود يا دو سه روز پيش از عادت يا دو سه روز بعد از عادت خون ببيند، به طورى كه بگويند حيض را جلو يا عقب انداخته، اگر چه آن خون نشانه‌هاى حيض را نداشته باشد، بايد به احكامى كه براى زنهاى حائض گفته شد رفتار نمايد، و اگر بعد بفهمد حيض نبوده، مثل آن كه پيش از سه روز پاك شود، بايد عبادتهايى را كه ترك كرده قضا نمايد.

مسأله 3 اگر زن صاحب عادت وقتيه نباشد؛ چه عادت عدديه داشته باشد يا نداشته باشد، چنانچه خون ديد اگر آن خون نشانه‌هاى حيض را دارد، بايد به ديدن خون، به احكامى كه براى حائض گفته شد رفتار نمايد، و اگر نشانه‌هاى خون حيض را نداشته باشد، بايد تا سه روز احتياط نمايد، يعنى كارهايى كه بر حائض حرام است ترك نمايد و كارهاى استحاضه را به جا آورد، يعنى به دستورى كه براى زن مستحاضه خواهد آمد، عبادتهاى خود را انجام دهد، پس اگر ديد خون تا سه روز پشت سر هم آمد و قطع نشد مى‌فهمد كه حيض بوده، و اگر قطع شد استحاضه است، و چنانچه بعد از سه روز باز خون قطع نشد، اگر روى هم رفته از ده روز بيشتر نشود تمام آن حيض است و به احكامى كه براى حائض گفته شد عمل بنمايد، ولى بهتر آن است بعد از سه روز اول هم احتياط نمايد، به آن طورى كه در سه روز اول گفته شد.

مسأله 4 زنى كه صاحب عادت وقتيه است، اگر چند روز پيش از عادت و همه روزهاى عادت و چند روز بعد از عادت خون ببيند و روى هم از ده روز