چنانچه گلوله تيز است شكار حلال است، و گر نه احتياط واجب است كه از خوردن آن پرهيز كنند.

مسأله 13 جميع شرايطى كه ذكر شد و تمام خصوصياتى كه نام برده شد راجع به شكار با حيوان، تمامى آنها معتبر است در شكار با تفنگ و نيزه و امثال آن، يعنى تفنگچى بايد مسلمان باشد و نام خدا را وقت تير اندازى ببرد و تير را براى شكار خالى كند و ممكن نباشد براى او كه برسد به حيوان و سرش را ببرد، پس در صورتى كه اين جهات جمع شد شكارش حلال است و گر نه حلال نيست.

مسأله 14 شكارچى بايد بعد از آن كه تير را خالى كرد سرعت كند كه بلكه به شكار برسد و سرش را ببرد و الّا حلال نمى‌شود. چنانچه بايد مردن شكار مربوط به تفنگ و تير باشد و گر نه اگر تير خورد به حيوان و او از كوه پرت شد تا ته دره و مرد در اين صورت حلال نيست.

مسأله 15 مانعى نيست از اين كه هم تفنگ بكار برد و هم سگ شكارى را رها كند و چنانچه از اين دو راه حيوان بميرد حلال است.

مسأله 16 حيواناتى كه عادتاً رام هستند شكار آنها صحيح نيست و چنانچه بميرند بعد از شكار شدن حرامند، مگر آن كه سر آنان را ببرند با شرايطى كه گذشت.

مسأله 17 كبوتر و آهو و گاو وحشى جزء حيواناتى هستند كه مى‌توان آنان را شكار كرد و هم چنين است حيوان اهلى كه وحشى شده است و يا آن كه رام نمى‌شود و چموش گشته، پس اينها هم شكارشان صحيح است.

مسأله 18 مرغ و خروس و گاو و شتر از حيواناتى هستند كه نمى‌توان آنان را شكار كرد بلكه بايد سر آنها را بريد و ذبح نمود، و هم چنين است آهو و كبوترى كه در منازل آمدند و اهلى شده‌اند.

مسأله 19 بچه آهو كه هنوز نمى‌تواند فرار كند و جوجه پرنده كه هنوز پر