مسأله 6 اگر وصيت به حج بكند و يك دفعه يا چند دفعه را ذكر نكند، يك دفعه كفايت مى‌كند و اگر بيشتر از يك دفعه معين كند و به عهده او حج واجبى نباشد بايد از ثلث او هر چه رسيد بدهند، در صورتى كه وصيتهاى ديگرى در كار نباشد.

مسأله 7 اگر وصيت كند كه براى من حج بدهيد به كسى كه پياده برود صحيح است و از ثلث حساب مى‌شود، اگر حج مستحبى است، و اگر حج واجب است زيادى از حج ميقاتى و تفاوت ميان پياده و غير پياده را از ثلث حساب مى‌كنند.

مسأله 8 اگر وصى ميت اجرت حج را گرفت و تلف شد بدون تقصير و تعويق انداختن از وقت، ضامن نيست آن را، و بايد از بقيه مال ميت حج بدهد اگر حج واجب بوده و از بقيه ثلث اگر مستحب بوده، و اگر مال ميت بين ورثه قسمت شده بايد به قدر حج برگردانند. و اگر تلف به تقصير او بوده يا آن كه مال را نگهداشته و اهمال نموده در دادن به حج، ضامن است. و اگر معلوم نباشد كه تقصير كار بوده يا نه، ضامن نيست.

مسأله 9 اگر وصى، اجير كرد كسى را براى حج و آن شخص قبل از رفتن به حج مرد و نتوانند از مال او براى حج بگيرند يا مال نداشته باشد، بايد حج ميت را از بقيه اموال ميت بدهند اگر واجب بوده و از ثلث بدهند اگر مستحب بوده.

مسأله 10 اگر كسى پيش شخصى مالى را امانت گذاشته و مرده است و حال آن كه به عهده او حجّة الاسلام بوده و شخص امانت‌دار بداند يا گمان داشته باشد كه ورثه او حج او را نمى‌دهند اگر امانت را به آنها بدهد، واجب است كه از آن مال براى او حج به جا آورد و اگر زيادى از حج داشت به ورثه بدهد و احتياط آن است كه از حاكم شرعى اگر ممكن باشد اذن بگيرد.

مسأله 11 الحاق غير حجّة الاسلام در اين حكم كه در مسأله قبل گفته شد