مسأله 5 بر حوادثى كه بعضى از مردم بترسند اعتنايى نيست.

مسأله 6 منظور از گرفتن ماه و خورشيد مقدارى است كه با چشم ديده مى‌شود، امّا اگر آن قدر كم باشد كه با وسائل علمى مى‌توان ديد يا بسيار زود گذر است و فوراً باز مى‌شود، نماز آيات واجب نيست.

مسأله 7 وقت اداء نماز آيات از اول گرفتن تا آخر باز شدن است، و بنا بر احتياط واجب بايد شروع به نماز كند قبل از شروع كردن خورشيد و ماه به باز شدن.

مسأله 8 بعد از شروع به باز شدن، نماز آيات را به قصد قربت بخواند نه به قصد اداء و نه به قصد قضاء.

مسأله 9 نماز آياتى كه براى زلزله شدن يا حوادث ديگرى واجب مى‌شود وقت اداء ندارد و هر وقت بخواند اداء است، گر چه لازم است تأخير نياندازد از وقت حادثه.

مسأله 10 بر زنى كه حائض يا نفساء باشد و حيض و نفاس او در تمام مدت ماه و خورشيد گرفتن و يا سائر آيات باشد، نماز آيات ظاهراً واجب نيست نه قضاء موقت و نه اداء بقيه.

مسأله 11 زنى كه در تمام مدت حادثه حائض يا نفساء نبوده و در قسمتى از آنها پاك بوده است، لازم است قضاء نماز آيات را اگر از ماه و خورشيد گرفتن بوده، يا اداء آن را اگر از زلزله يا حوادث ديگرى بوده بخواند، بنا بر احتياط واجب.

مسأله 12 اگر ماه يا خورشيد گرفت و متوجه نشد تا بعد از باز شدن، قضا بر او واجب نيست، مگر آن كه تمام قرص گرفته بوده و او متوجه نشده كه بايد قضاء كند.

مسأله 13 اگر ماه يا خورشيد گرفت و متوجه شد ولى تسامح كرد و يا فراموش كرد تا بعد از باز شدن، قضاء نماز آيات بر او واجب است.

مسأله 14 در حوادث ديگرى كه موجب نماز آيات است اگر متوجه نشد