احكام سربريدن و شكار كردن حيوانات‌

مسأله 2592- اگر حيوان حلال گوشت را به دستورى كه بعداً گفته مى‌شود سر ببرند؛ وحشى باشد يا اهلى، بعد از جان دادن، گوشت آن حلال و بدن آن پاك است، ولى حيوانى كه انسان با آن وطى و نزديكى‌ [1] كرده و حيوانى كه نجاست‌خوار شده، اگر به دستورى كه در شرع معيّن نموده‌اند آن را استبراء نكرده باشند، بعد از سر بريدن گوشت آن حلال نيست.

مسأله 2593- حيوان حلال گوشت وحشى مانند آهو و كبك و بز كوهى و حيوان حلال گوشتى كه اهلى بوده و بعداً وحشى شده مثل گاو و شتر اهلى كه فرار كرده و وحشى شده است، اگر به دستورى كه بعداً گفته مى‌شود آنها را شكار كنند پاك و حلال است، ولى حيوان حلال گوشت اهلى مانند گوسفند و مرغ خانگى و حيوان حلال گوشت وحشى كه به واسطه تربيت كردن اهلى شده است، با شكار كردن پاك و حلال نمى‌شود.

مسأله 2594- حيوان حلال گوشت وحشى در صورتى با شكار كردن پاك و حلال مى‌شود كه بتواند فرار كند يا پرواز نمايد بنابراين بچه آهو كه نمى‌تواند فرار كند و بچه‌

[1] اين حكم در وطى مخصوص به بهايم است.