مسأله 2375- اگر زنى كسى را وكيل كند كه مثلًا ده روزه او را به عقد مردى درآورد و ابتداى ده روز را معيّن نكند آن وكيل مى‌تواند [1] هر وقت كه بخواهد او را ده روزه به عقد آن مرد درآورد ولى اگر معلوم باشد كه زن، روز يا ساعت معيّنى را قصد كرده، بايد صيغه را مطابق قصد او بخواند.

مسأله 2376- يك نفر مى‌تواند براى خواندن صيغه عقد دائم يا غير دائم از طرف دو نفر وكيل شود و نيز انسان مى‌تواند از طرف زن وكيل شود و او را براى خود به طور دائم يا غير دائم عقد كند، ولى احتياط مستحب آن است كه عقد را دو نفر بخوانند.

دستور خواندن عقد دائم‌

مسأله 2377- اگر صيغه عقد دائم را خود زن و مرد بخوانند و اول زن بگويد:

«زَوَّجْتُكَ نَفْسِي عَلَى الصَّداقِ الْمَعْلُومِ»

(يعنى خود را زن تو نمودم به مهرى كه معيّن شده) پس از آن بدون فاصله مرد بگويد:

«قَبِلْتُ التَّزْويجَ»

(يعنى قبول كردم ازدواج را) عقد صحيح است و اگر ديگرى را وكيل كنند كه از طرف آنها صيغه عقد را بخواند چنانچه مثلًا اسم مرد احمد و اسم زن فاطمه باشد و وكيل زن بگويد:

«زَوَّجْتُ مُوكِّلَتِي فاطِمَةَ مُوَكِّلَكَ احْمَدَ عَلَى الصَّداقِ الْمَعْلُوم»

پس بدون فاصله وكيل مرد بگويد:

«قَبِلْتُ لِمُوكِّلي احْمَدَ عَلَى الصَّداقِ»

صحيح مى‌باشد و بنابر احتياط واجب‌ [2] بايد لفظى كه مرد مى‌گويد با لفظى كه زن مى‌گويد مطابق باشد، مثلًا اگر زن زوجت مى‌گويد مرد هم قبلت التزويج بگويد.

دستور خواندن عقد غير دائم‌

مسأله 2378- اگر خود زن و مرد بخواهند صيغه عقد غير دائم را بخوانند، بعد از آن كه مدت و مهر را معيّن كردند، چنانچه زن بگويد:

[1] در صورتى كه از گفته زن ظاهر شود كه چنين اختيارى داده است.

[2] واجب نيست.