مسأله 1592- انسان نمى‌تواند براى ضعف، روزه را بخورد، ولى اگر ضعف او به قدرى است كه معمولًا نمى‌شود آن را تحمل كرد، خوردن روزه اشكال ندارد.

2- جِماع‌

مسأله 1593- جماع روزه را باطل مى‌كند، اگرچه فقط به مقدار ختنه‌گاه داخل شود و منى هم بيرون نيايد.

مسأله 1594- اگر كمتر از مقدار ختنه‌گاه‌ [1] داخل شود و منى هم بيرون نيايد، روزه باطل نمى‌شود.

مسأله 1595- اگر شك كند [2] كه به اندازه ختنه‌گاه داخل شده يا نه، روزه او صحيح است.

مسأله 1596- اگر فراموش كند كه روزه است و جماع نمايد، يا او را به جماع مجبور نمايند، روزه او باطل نمى‌شود، ولى چنانچه در بين جماع يادش بيايد، يا ديگر مجبور نباشد، بايد فوراً از حال جماع خارج شود، و اگر خارج نشود، روزه او باطل است.

3- استمناء

مسأله 1597- اگر روزه‌دار استمناء كند؛ يعنى با خود كارى كند كه منى از او بيرون آيد، روزه‌اش باطل مى‌شود.

مسأله 1598- اگر بى‌اختيار منى از او بيرون آيد، روزه‌اش باطل نيست. ولى اگر كارى كند كه بى‌اختيار منى از او بيرون آيد، روزه‌اش باطل مى‌شود.

[1] كسى كه آلتش بريده شده و ختنه‌گاه ندارد به هر مقدار كه داخل شود گرچه كمتر از مقدارختنه‌گاه باشد روزه‌اش باطل مى‌شود.

[2] اين مسأله صحيح است در كسى كه آلتش صحيح است و كسى كه آلت او را بريده‌اند اگرشك كند كه دخول شده يا نه روزه‌اش صحيح است.