ولى اگر يكى از آنان جواب دهد كافى است.

مسأله 1155- اگر كسى به عده‌اى سلام كند و كسى كه سلام كننده قصد سلام دادن به او را نداشته، جواب دهد، باز هم جواب سلام او بر آن عده واجب است.

مسأله 1156- اگر به عده‌اى سلام كند و كسى كه بين آنها مشغول نماز است شك كند كه سلام كننده قصد سلام كردن به او را هم داشته يا نه، نبايد جواب بدهد، و همچنين است اگر بداند قصد او را هم داشته ولى ديگرى جواب سلام را بدهد. اما اگر بداند كه قصد او را هم داشته و ديگرى جواب ندهد، بايد جواب او را بگويد.

مسأله 1157- سلام كردن مستحب است و خيلى سفارش شده است كه سواره به پياده و ايستاده به نشسته و كوچك‌تر به بزرگ‌تر سلام كند.

مسأله 1158- اگر دو نفر با هم به يكديگر سلام كنند، بر هر يك واجب است جواب سلام ديگرى را بدهد.

مسأله 1159- در غير نماز، مستحب است جواب سلام را بهتر از سلام بگويد، مثلًا اگر كسى گفت: «سلام عليكم» در جواب بگويد: «سلام عليكم ورحمة اللَّه».

هفتم از مبطلات نماز: خنده با صدا و عمدى است و چنانچه سهواً هم با صدا بخندد، نمازش اشكال دارد [1] ولى لبخند نماز را باطل نمى‌كند.

مسأله 1160- اگر براى جلوگيرى از صداى خنده حالش تغيير كند، مثلًا رنگش سرخ شود، بنابر احتياط واجب بايد نمازش را دوباره‌ [2] بخواند.

هشتم از مبطلات نماز: آن است كه براى كار دنيا عمداً با صدا گريه كند. و احتياط واجب آن است كه براى كار دنيا بى‌صدا هم‌ [3] گريه نكند ولى اگر از ترس خدا يا براى‌

[1] اشكال ندارد.

[2] لازم نيست دوباره بخواند مگر آن كه از صورت نمازگزار بيرون برود.

[3] اگر بى‌صدا باشد باطل نكردنش خالى از قوّت نيست.