مسأله 663- اگر وقت نماز تنگ باشد [1] يا از دزد [2] و درنده بترسد، يا جست‌وجوى آب به قدرى سخت باشد كه نتواند تحمل كند، جست‌وجو لازم نيست.

مسأله 664- اگر در جست‌وجوى آب نرود تا وقت نماز تنگ شود معصيت كرده، ولى نمازش با تيمم صحيح است.

مسأله 665- كسى كه يقين دارد آب پيدا نمى‌كند، چنانچه دنبال آب نرود و با تيمم نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد كه اگر جست‌وجو مى‌كرد آب پيدا مى‌شد نمازش باطل است.

مسأله 666- اگر بعد از جست‌وجو آب پيدا نكند و با تيمم نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد، در جايى كه جست‌وجو كرده آب بوده نماز او صحيح است.

مسأله 667- كسى كه يقين دارد وقت نماز تنگ است، اگر بدون جست‌وجو با تيمم نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد كه براى جست‌وجو وقت داشته، احتياط واجب آن است كه دوباره نمازش را بخواند و اگر وقت گذشته قضا نمايد [3].

مسأله 668- اگر بعد از داخل شدن وقت نماز، وضو داشته باشد و بداند [4] كه اگر وضوى خود را باطل كند تهيه آب براى او ممكن نيست، يا نمى‌تواند وضو بگيرد چنانچه بتواند وضوى خود را نگهدارد، نبايد آن را باطل نمايد.

[1] تنگى وقت به اندازه‌اى باشد كه هيچ نشود جست‌وجو كرد و الّا به مقدارى كه مى‌تواندبايد جست‌وجو كند.

[2] به جان خودش يا به مالى كه قابل اعتنا است بترسد و اگر مال كم است و قابل اعتنا نيست به حسب حالش و ترس ديگرى هم ندارد بايد جست‌وجو كند.

[3] در مسأله چند صورت است كه در حاشيه عروة الوثقى ذكر شده به آن‌جا مراجعه شود.

[4] يا دو شاهد عادل خبر دهد كه تهيه آب ممكن نيست بلكه اگر احتمال صحيح عقلايى‌بدهد احتياط واجب آن است كه وضو را باطل نكند.