كه بر او نماز مى‌خوانند بخوابانند.

مسأله 541- رو به قبله كردن محتضر بر هر مسلمان واجب است و اجازه گرفتن از ولىّ او لازم نيست.

مسأله 542- مستحب است شهادتين و اقرار به دوازده امام عليهم السلام و ساير عقايد حقّه را، به كسى كه در حال جان دادن است طورى تلقين كنند كه بفهمد، و نيز مستحب است چيزهايى را كه گفته شد تا وقت مرگ تكرار كنند.

مسأله 543- مستحب است اين دعاها را طورى به محتضر تلقين كنند كه بفهمد:

«اللّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الْكَثيرَ مِنْ مَعاصِيكَ، وَاقْبَلْ مِنِّي الْيَسيرَ مِنْ طاعَتِكَ، يا مَنْ يَقْبَلُ‌ [1]

الْيَسيرَ وَيَعْفُو عَنِ الْكَثِيرِ، اقْبَلْ مِنِّي الْيَسيرَ وَاعْفُ عَنِّي الْكَثيرَ، انَّكَ انْتَ الْعَفُوُّ الْغَفُورُ، اللّهُمَّ ارْحَمْنِي فَانَّكَ رَحيمٌ».

مسأله 544- مستحب است كسى را كه سخت جان مى‌دهد، اگر ناراحت نمى‌شود به جايى كه نماز مى‌خوانده ببرند.

مسأله 545- مستحب است براى راحت شدن محتضر بر بالين او سوره مباركه «يس» و «الصافات» و «احزاب» و «آية الكرسى» و آيه پنجاه و چهارم از سوره «اعراف» و سه آيه آخر سوره «بقره» بلكه هر چه از قرآن ممكن است بخوانند.

مسأله 546- تنها گذاشتن محتضر و گذاشتن چيزى‌ [2] روى شكم او و بودن جُنُب و حائض نزد او و همچنين حرف زدن زياد، و گريه كردن و تنها گذاشتن زن‌ها نزد او مكروه است.

[1] اين دعا غير از دعاى پيش است و جزء آن نيست و تا «اللهم» تمام مى‌شود و آن نيزدعاى ديگرى است، پس آنچه در متن ذكر شده است سه دعاست نه يكى.

[2] اگر سنگين باشد.