مسأله 343- كسى كه نمى‌داند وظيفه‌اش تيمم است يا وضوى جبيره‌اى بنابر احتياط واجب بايد هر دو را به جا آورد.

مسأله 344- نمازهايى را كه انسان با وضوى جبيره‌اى خوانده صحيح است و بعد از آن كه عذرش برطرف شد، براى نمازهاى بعد هم نبايد وضو بگيرد، ولى اگر براى آن كه نمى‌دانسته تكليفش جبيره است يا تيمم هر دو را انجام داده باشد بايد براى نمازهاى بعد وضو بگيرد.

[غسل‌]

غسلهاى واجب‌

غسلهاى واجب هفت است: اول: غسل جنابت. دوم: غسل حيض. سوم: غسل نفاس. چهارم: غسل استحاضه. پنجم: غسل مس ميت. ششم: غسل ميت. هفتم:

غسلى كه بواسطه نذر و قسم و مانند اينها واجب مى‌شود.

[جنابت‌]

احكام جنابت‌

مسأله 345- به دو چيز انسان جنب مى‌شود: اول: جماع. دوم: بيرون آمدن منى، چه در خواب باشد يا بيدارى، كم باشد يا زياد با شهوت باشد يا بى‌شهوت، با اختيار باشد يا بى‌اختيار.

مسأله 346- اگر رطوبتى از انسان خارج شود و نداند منى است يا بول يا غير اينها چنانچه با شهوت و جستن بيرون آمده و بعد از بيرون آمدن آن، بدن سست شده، آن رطوبت حكم منى دارد، و اگر هيچ يك از اين سه نشانه يا بعضى از اينها را نداشته باشد، حكم منى ندارد. ولى در زن و مريض لازم نيست آن آب با جستن بيرون آمده باشد، بلكه اگر با شهوت بيرون آمده باشد در حكم منى است و لازم نيست بدن او سست شود.

مسأله 347- اگر از مردى كه مريض نيست، آبى بيرون آيد كه يكى از سه نشانه‌اى را كه در مسأله پيش گفته شد داشته باشد و نداند نشانه‌هاى ديگرى را داشته يا نه، چنانچه پيش از بيرون آمدن آن آب، وضو نداشته، بايد وضو بگيرد.

مسأله 348- مستحب است انسان بعد از بيرون آمدن منى بول كند، و اگر بول‌