بعض مسائل نماز

س 6- كسى كه به قصد نماز عصر مثلا مشغول نماز مى‌شود، در بين نماز خيال مى‌كند نماز ظهر مى‌خواند، مقدارى از نماز را با همين خيال مى‌خواند و قبل از تمام شدن نماز يادش مى‌آيد كه نمازش نماز عصر بوده و اول هم قصد نماز عصر كرده آيا نمازش صحيح است؟ و آيا اگر بعد از تمام شدن نماز يادش بيايد تكليفش چيست؟

ج‌ نماز محكوم به صحت است، و فرقى بين اثناء و بعد از فراغ نيست.

س 7- اگر كسى در حال قيام شك ميان يك و دو كند آيا جايز است در حال شك قراءت را تمام كند و موقع رفتن به ركوع تروّى كند يا خير؟ [1] و همچنين در افعال:

مثلًا اگر در سجده شك كند كه سجده اول است يا دوم آيا جايز است در حال شك ذكر سجده را بگويد و بعد از نشستن تروى كند يا خير؟

ج‌ از حين عروض شك بايد تروّى كند و اگر بدون تروى به انتظار اين كه بعداً تروّى مى‌كند تا ببيند وظيفه چيست به عمل ادامه دهد چنانچه چيزهايى كه بواسطه آنها ممكن است يقين يا گمان به يك طرف شكّ پيدا شود از بين نمى‌رود عمل او در صورتى كه موافق با وظيفه‌اش انجام گرفته باشد اشكال ندارد.

احكام نماز

س 8- آيا نماز جمعه در زمان غيبت واجب عينى است يا تخييرى و آيا كفايت از نماز ظهر مى‌نمايد؟ و اگر كفايت نكند و محتاج به اعاده ظهر باشد آيا اقتداى عصر به امامى كه واجب مى‌داند جايز است آن كه عصر را هم در صورت اقتدا بايد اعاده كرد؟

ج‌ واجب تخييرى است و احتياط در اعاده ظهر استحبابى است و اقتدا به عصر مى‌تواند بكند.

س 9- كسى كه سجده سهو به عهده‌اش آمده و فراموش كرده تا وارد نماز شده و در بين نماز متذكر شده تكليفش چيست؟

[1] تروّى يعنى اينكه فكر كند تا بلكه يادش بيايد آنچه را كه شك دارد به جا آورده است يا نه.