مسأله 2381- اگر زن بعد از عقد بفهمد كه شوهر او ديوانه است يا آلت مردى ندارد يا عِنّين است و نمى‌تواند وطى و نزديكى نمايد يا تخمهاى او را كشيده‌اند مى‌تواند عقد را به هم بزند. و تفصيل اين مسأله و مسأله سابق در كتاب «تحرير الوسيله» ضبط شده است.

مسأله 2382- اگر مرد يا زن، بواسطه يكى از عيبهايى كه در دو مسأله پيش گفته شد عقد را به هم بزند، بايد بدون طلاق از هم جدا شوند.

مسأله 2383- اگر بواسطه آن كه مرد عنين است و نمى‌تواند وطى و نزديكى كند، زن عقد را به هم بزند شوهر بايد نصف مهر را بدهد. ولى اگر بواسطه يكى از عيبهاى ديگرى كه گفته شد، مرد يا زن عقد را به هم بزند، چنانچه مرد با زن نزديكى نكرده باشد چيزى بر او نيست و اگر نزديكى كرده، بايد تمام مهر را بدهد.

عده‌اى از زنها كه ازدواج با آنان حرام است‌

مسأله 2384- ازدواج با زنهايى كه مثل مادر و خواهر و مادرزن با انسان محرم هستند حرام است.

مسأله 2385- اگر كسى زنى را براى خود عقد نمايد، اگرچه با او نزديكى نكند، مادر و مادرِ مادر آن زن و مادر پدر او هر چه بالا روند به آن مرد محرم مى‌شوند.

مسأله 2386- اگر زنى را عقد كند و با او نزديكى نمايد، دختر و نوه دخترى و پسرى آن زن هر چه پايين روند، چه در وقت عقد باشند يا بعداً به دنيا بيايند، به آن مرد مَحرم مى‌شوند.

مسأله 2387- اگر با زنى كه براى خود عقد كرده نزديكى هم نكرده باشد، تا وقتى كه آن زن در عقد او است نمى‌تواند با دختر او ازدواج كند.

مسأله 2388- عمه و خاله پدر و عمه و خاله پدرِ پدر و عمه و خاله مادر و عمه و خاله مادر مادر هر چه بالا روند به انسان محرمند.

مسأله 2389- پدر و جد شوهر، هر چه بالا روند، و پسر و نوه پسرى و دخترى او هرچه پايين آيند چه در موقع عقد باشند، يا بعداً به دنيا بيايند به زن او محرم هستند.