كسانى كه نمى‌توانند در مال خود تصرف كنند

مسأله 2252- بچه‌اى كه بالغ نشده شرعاً نمى‌تواند در مال خود تصرف كند و نشانه بالغ شدن يكى از سه چيز است: اول: روييدن موى درشت زير شكم بالاى عورت. دوم: بيرون آمدن منى. سوم: تمام شدن پانزده سال قمرى در مرد و تمام شدن نه سال قمرى در زن.

مسأله 2253- روييدن موى درشت در صورت و پشت لب و در سينه و زير بغل و درشت شدن صدا و مانند اينها نشانه بالغ شدن نيست، مگر انسان بواسطه اينها به بالغ شدن يقين كند.

مسأله 2254- ديوانه و سفيه يعنى كسى كه مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف مى‌كند اگر در حال بالغ شدن سفيه باشد يا حاكم شرع او را از تصرف در اموالش جلوگيرى كرده باشد، نمى‌توانند در مال خود تصرف نمايند.

مسأله 2255- كسى كه گاهى عاقل و گاهى ديوانه است، تصرفى كه موقع ديوانگى در مال خود مى‌كند صحيح نيست.

مسأله 2256- انسان مى‌تواند در مرضى كه به آن مرض از دنيا مى‌رود هر قدر از مال خود را به مصرف خود و عيال و مهمان و كارهايى كه اسراف شمرده نمى‌شود برساند. و نيز اگر مال خود را به كسى ببخشد يا ارزانتر از قيمت بفروشد يا اجاره دهد صحيح است.