احكام اجاره‌

مسأله 2173- اجاره دهنده و كسى كه چيزى را اجاره مى‌كند بايد مكلف و عاقل باشند و به اختيار خودشان اجاره را انجام دهند و نيز بايد در مال خود حق تصرف داشته باشند، پس سفيهى كه مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف مى‌كند چنانچه حاكم شرع او را از تصرف در اموالش جلوگيرى كرده باشد اگر چيزى را اجاره كند، يا اجاره دهد صحيح نيست.

مسأله 2174- انسان مى‌تواند از طرف ديگرى وكيل شود و مال او را اجاره دهد.

مسأله 2175- اگر ولىّ، يا قيم بچه مال او را اجاره دهد، يا خود او را اجير ديگرى نمايد اشكال ندارد. و اگر مدتى از زمان بالغ شدن او را جزء مدت اجاره قرار دهد، بعد از آنكه بچه بالغ شد، مى‌تواند بقيه اجاره را به هم بزند، ولى هرگاه طورى بوده كه اگر مقدارى از زمان بالغ بودن بچه را جزء مدت اجاره نمى‌كرد، برخلاف مصلحت بچه بود، نمى‌تواند اجاره را به هم بزند.

مسأله 2176- بچه صغيرى را كه ولىّ ندارد بدون اجازه مجتهد نمى‌شود اجير كرد، و كسى كه به مجتهد دسترسى ندارد، مى‌تواند از يك نفر مؤمن كه عادل باشد، اجازه بگيرد و او را اجير نمايد. به شرط آن كه اجير گرفتن بچه نابالغ به مصلحت او، بلكه بنابر احتياط واجب ترك آن داراى مفسده براى بچه نابالغ باشد.

مسأله 2177- اجاره دهنده و مستأجر لازم نيست صيغه عربى بخوانند بلكه اگر مالك به كسى بگويد، ملك خود را به تو اجاره دادم و او بگويد قبول كردم، اجاره صحيح است. و نيز اگر حرفى نزنند و مالك به قصد اين كه ملك را اجاره دهد، آن را به مستأجر واگذار كند و او هم به قصد اجاره كردن بگيرد اجاره صحيح مى‌باشد.