مسأله 207- اگر كافر شهادتين بگويد، يعنى بگويد: «اشْهَدُ انْ لا الهَ الَّا اللَّهُ وَ اشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ» مسلمان مىشود و بعد از مسلمان شدن، بدن و آب دهان و بينى و عرق او پاك است. ولى اگر موقع مسلمان شدن عين نجاست به بدن او بوده، بايد برطرف كند و جاى آن را آب بكشد، ولى اگر پيش از مسلمان شدن عين نجاست برطرف شده باشد لازم نيست جاى آن را آب بكشد.
مسأله 208- اگر موقعى كه كافر بوده لباس او با رطوبت به بدنش رسيده باشد و آن لباس در موقع مسلمان شدن در بدن او نباشد نجس است، بلكه اگر در بدن او هم باشد بنابر احتياط واجب بايد از آن اجتناب كند.
مسأله 209- اگر كافر شهادتين بگويد و انسان نداند قلباً مسلمان شده يا نه، پاك است، ولى اگر بداند قلباً مسلمان نشده بنابر احتياط واجب بايد از او اجتناب كرد.
8- تَبَعيت
مسأله 210- تبعيت آن است كه چيز نجسى بواسطه پاك شدن چيز نجس ديگر پاك شود.
مسأله 211- اگر شراب سركه شود، ظرف آن هم تا جايى كه شراب موقع جوش آمدن به آنجا رسيده پاك مىشود، و كهنه و چيزى هم كه معمولًا روى آن مىگذارند اگر به آن رطوبت نجس شود، پاك مىگردد. بلكه اگر موقع جوشيدن سر برود و پشت ظرف به آن آلوده شود، بعد از سركه شدن پشت ظرف هم پاك مىشود.
مسأله 212- تخته يا سنگى كه روى آن ميت را غسل مىدهند و پارچهاى كه با آن عورت ميت را مىپوشانند و دست كسى كه او را غسل مىدهد و همينطور كيسه و صابونى كه با آن شسته مىشود بعد از تمام شدن غسل پاك مىشود.
مسأله 213- كسى كه چيزى را با دست خود آب مىكشد اگر دست و آن چيز با هم آب كشيده شود بعد از پاك شدن آن چيز دست او هم پاك مىشود.
مسأله 214- اگر لباس و مانند آن را با آب قليل، آب بكشند و به اندازه معمول فشار دهند تا آبى كه روى آن ريختهاند جدا شود، آبى كه در آن مىماند پاك است.